Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΠΟ …ΨΗΛΑ.




Είναι μια από τις ομορφότερες χώρες του κόσμου και για μας η πιο όμορφη. Ένα εντυπωσιακό βίντεο παρουσιάζει τις απίστευτες ομορφιές της χώρας μας όπως φαίνονται από ψηλά. Έτσι απλά για να θυμόμαστε ότι ζούμε σε ένα τόπο όμορφο, ευλογημένο από το Θεό και χαραγμένο από την ιστορία των Ελλήνων. Η θάλασσα, τα βουνά, οι ποταμοί και οι πεδιάδες, τα επιτεύγματα των προγόνων μας αλλά και τα σύγχρονα συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό. Τα λόγια όμως είναι λίγα για να περιγράψουν το εντυπωσιακό αυτό βίντεο. Απολαύστε το!

Πηγή : moriasnews.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Θεραπευτικά λαχανικά!!

Η μολόχα. Ποιες αρρώστιες θεραπεύει
Η μολόχα βρασμένη όταν τρώγεται μόνη της παύει τη βραχνάδα. Μαζί δε με γάρο είναι καθαρτική. Τα φύλλα της κοπανισμένα μαζί με φύλλα ιτιάς είναι καλύτερα από όλα τα έμπλαστρα. Γιατί δεν αφήνει να γίνει φλεγμονή και σταματάει το αίμα και κλείνει τις πρόσφατες πληγές και θεραπεύει τα στραμπουλήγματα και τα κατάγματα.
Γιατρεύονται επίσης οι πληγές από τις ρογαλίδες και τα ερπετά αν κοπανίσουμε κρεμμύδια και πράσα και τα ανακατέψουμε με φύλλα μολόχας και τα βάλουμε πάνω στην πληγή. Αν αλειφτεί κανείς με χυλό από αγριομολόχα ανακατωμένο με λάδι δεν τον κεντούν οι σφήκες. Και αν κανείς κεντηθεί τον γιατρεύει ο χυλός.
Και τα φύλλα της μολόχας, αν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε πάνω στη πληγή, τη γιατρεύουν. Επίσης η μολόχα γιατρεύει τις λειχήνες – σταματάει το αίμα – και τις κρυφές αρρώστιες των γυναικών. Ο χυμός της μολόχας, αν τον σταλάξουμε στο αυτί παύει την ωταλγία (πόνους των αυτιών). Όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει όσους υποφέρουν από το συκώτι τους και συνεφέρνει τους σεληνιασμένους. Επίσης ο χυλός της μολόχας γιατρεύει τους νεφριτικούς και όσους υποφέρουν από νευραλγίες της μέσης. Το ζουμί της όταν πίνεται γιατρεύει τη δυσουρία. Ωφέλιμη επίσης είναι στη δυστοκία.

Το μαρούλι. Πως χρησιμοποιείται για φάρμακο
Το μαρούλι είναι υγρό και ψυχρό λαχανικό και για αυτό είναι ωφέλιμο στις φλεγμονές. Παύει τη δίψα και είναι υπνωτικό και κατεβάζει το γάλα στις γυναίκες. Βρασμένο είναι θρεπτικότερο και καταπαύει τον ερωτικό πόθο. Και για αυτό οι Πυθαγόρειοι το ονομάζουν ευνούχο και οι γυναίκες αστυτίδα. Το μαρούλι φέρνει όρεξη, γιατρεύει τη φλόγωση και καταπραΰνει τον ερωτικό πόθο. Όταν το τρώμε μαζί με γλυκό κρασί ή με ξύδι μετριάζει τη χολή. Επίσης μαζί με ύσσωπο και ξύδι είναι ωφέλιμο στα λαγαρά του σώματος. Βρασμένο μέσα σε ροδέλαιο θεραπεύει τη χολέρα. Το ζουμί από το μαρούλι καταπραΰνει τα πρησμένα σπλάχνα. Το ανεμοπύρωμα (ερυσίπελας) θεραπεύεται αν το αλείψουμε από πάνω με μαρούλι μαζί με γάλα γυναικείο. Ο σπόρος, όταν πίνεται κοπανισμένος γιατρεύει την πληγή από σκορπιό. Το μαρούλι ωφελεί και στο στήθος που πάσχει. Φέρνει δε και ύπνο, στους γερούς όταν το φάνε και στους αρρώστους αν αλείψουμε με χυλό το μέτωπό τους.

Τα σέσκουλα
Τα σέσκουλα έχουν καθαρτική δύναμη και είναι μαλακτικά για την κοιλιά όταν πίνει κανείς το ζουμί τους μαζί με λάδι και γάρο και λίγη σόδα. Ο χυλός από τα άβραστα σέσκουλα γιατρεύει την πιτυρίδα και τις ψείρες του κεφαλιού. Όταν δε τον ανακατέψουμε με κερί λειωμένο γιατρεύει όλα τα σκληρώματα και τα πρηξίματα αν τον τυλίξουμε σε πανί και τον βάλουμε πάνω. Επίσης κατά τον ίδιο τρόπο γιατρεύει τις λειχήνες και την κασσίδα.

Το κραμπολάχανο. Και ποιες αρρώστιες γιατρεύει
Το κραμπολάχανο όταν το φάμε μισοβρασμένο είναι καθαρτικό, όταν όμως είναι περισσότερο βρασμένο είναι στυπτικό.
Το κρασμπολάχανο φέρνει την περίοδο στις γυναίκες και μάλιστα αν ποιούν το ζουμί τους μαζί με γλυκό κρασί. Όταν τρώγεται βρασμένο πριν το φαγητό γιατρεύει τους φθισικούς. Γιατρεύει την ποδάγρα και την αρθρίτιδα αν βρέξουμε με το ζουμί του το πονεμένο μέρος καθώς και αν ανακατέψουμε το κραμπολάχανο με κριθαράλευρο, κόλιαντρο, απήγανο και λίγο αλάτι και το βάλουμε πάνω στο μέρος που πονάει. Ο χυλός του κραμπολάχανου ανακατωμένος με μέλι ωφελεί στα μάτια αν τον βάλουμε κοντά στις κώχες των. Είναι δε τόσο πολύ θρεπτικό που τα παιδιά μεγαλώνουν γρηγορότερα όταν το τρώνε. Αν φάει κανείς μανιτάρια φαρμακερά και πιεί κατόπιν το χυμό του κραμπολάχανου θα σωθεί. Επίσης ο χυλός του θεραπεύει όσους πάσχουν από χρυσή και τους σπληνικούς αν τον πίνουν 40 ημέρες μαζί με άσπρο κρασί. Όταν πίνεται με μαύρο σταματάει το βήχα. Τα φύλλα του κραμπολάχανου βγάζουν την λειχήνα και θεραπεύουν τις πληγές των ερπετών όταν τα τρίψουμε επάνω τους.
Εάν το ανακατέψουμε με στύψη στρογγυλή βρεγμένη με ξύδι θεραπεύει την ψώρα και τη λέπρα. Η στάχτη από τις ρίζες του ωφελεί στα εγκαύματα. Επίσης ο χυλός του μαζί με λάδι θεραπεύει τις πληγές του στόματος και των αδένων του λαιμού και το πρήξιμο του σταφυλίτη αν τον πιεί κανείς και τον κρατήσει πολύ ώρα. Επίσης ωφελεί μαζί με ξύδι, αν τον βάλουμε κατάπλασμα στα αυτιά. Στους θερμασμένους φέρνει μεγάλη ανακούφιση αν το κοπανίσουμε και το βάλουμε πάνω τους κατάπλασμα. Αν το τρώει κανείς μόνο του βρασμένο πριν το φαγητό καθαρίζει τη φωνή και θεραπεύει τη βραχνάδα. Επίσης ο σπόρος του ή τα φύλλα του κοπανισμένα και ανακατωμένα με σίλφιο και με ξύδι, αν τα βάλουμε στις πληγές από τα μοσχοπόντικα και τα σκυλιά και τα λυσσασμένα ακόμη, τις θεραπεύει. Δίνουμε και στους δαγκωμένους να πιούν και αφέψημα από τα φύλλα αφού τα καθαρίσουμε πρώτα και τα ξηράνουμε και κατόπιν τα βράσουμε. Το κραμπολάχανο ελαττώνει την σπλήνα αν το λιώσουμε και το βάλουμε απάνω. Όταν το τρώμε προ του φαγητού ωμό παύει την αϋπνία και δεν μας αφήνει να βλέπουμε φαντάσματα. Όσοι θέλουν να πιούν πολύ κρασί και να μην μεθύσουν τρώνε πριν από το φαγητό κραμπολάχανο.

Τα ρεπάνια
Είναι ωφέλιμα στα πρηξίματα και θεραπεύουν τους νεφριτικούς, ιδίως αν κανείς βράσει τη φλούδα τους με κρασί και πίνει το ζουμί νηστικός την αυγή. Γιατρεύουν και τον βήχα όταν τα τρώει κανείς μαζί με μέλι. Επίσης και ο σπόρος τους καβουρδισμένος , αν τον φάει κανείς με μέλι πάει το βήχα και τη δύσπνοια. Όταν τα δώσουμε στις λεχώνες φέρνουν πολύ γάλα. Διεγείρουν τον ερωτικό πόθο. Βλάπτουν την φωνή. Αν κανείς τα τρώει νηστικός να είναι βέβαιος ότι δεν θα τον βλάψουν τα δηλητήρια. Ο χυλός τους όταν πίνεται με νερό είναι αντιφάρμακο για τα φαρμακερά μανιτάρια και τα δηλητήρια. Αν κανείς τρίψει και αλείψει τα χέρια του προσεκτικά με χυλό από ρεπάνια χωρίς φόβο και χωρίς κίνδυνο μπορεί να πιάσει τα ερπετά. Αν βάλουμε ρεπάνια πάνω σε σκορπιούς ψοφούν αμέσως. Όταν τα πάρουμε μέσα από νερό γιατρεύουν την υδρωπικία και μετριάζουν την σπλήνα. Ο χυλός τους όταν πίνεται πριν από το λουτρό μαζί με γλυκό κρασί γιατρεύει τη χρυσή. Ωφελεί και στη δυσουρία όταν κανείς πίνει το ζωμό τους, γιατί φθείρουν την πέτρα. Καθαρίζουν δε και το στομάχι, αν τα πάρει κανείς μαζί με μέλι και κατόπιν τα ξεράσει. Γιατί φέρνουν εμετό και προκαλούν την όρεξη. Εάν σε κανένα μέρος το νερό δεν είναι καλό, γίνεται υγιεινότερο όταν το βράσουμε με ρεπάνια. Και μόνο τα δόντια βλάπτουν. Τα ρεπάνια είναι ωφέλιμα σε όσους κάνουν αιμοπτύσεις. Αν κανείς έχει φάει από πριν ρεπάνι και κατόπιν τον δαγκώσει σκορπιός, όχι μόνο δεν θα πεθάνει αλλά και γρήγορα θα γίνει καλά. Τα ρεπάνια όταν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε στις πληγές που υπέστηκαν βασανιστήρια γιατρεύουν πολύ γρήγορα τα πρηξίματα και τα χτυπήματα. Επίσης καθαρίζουν τις φακίδες και βγάζουν μαλλιά στην κασσίδα. Όταν τα τρώμε στο τέλος του φαγητού καθαρίζουν την αναπνοή.

Τα κολοκύθια
Τα κολοκύθια είναι μαλακτικά για το στομάχι. Αν βάλουμε το χυλό τους στα αυτιά γιατρεύουν τους πόνους τους. Αν βάλεις τα άνθη της σε λάδι μερικές ημέρες και αλείφεις με αυτό το κεφάλι σου όταν πονέσει από ηλιακή καύση, θεραπεύεσαι. Αν τρίψεις με φύλλα κολοκυθιάς το άλογο δεν κάθονται μύγες απάνω του.

Τα αγγούρια
Ο σπόρος των αγγουριών είναι διουρητικός και μετριάζει το τσουχτερό κάτουρο.

Το σέλινο  
Το σέλινο όταν τρώγεται κάνει τις γυναίκες πιο φιλήδονες. Και για αυτό όσες βυζαίνουν δεν πρέπει να το τρώνε γιατί σταματάει το γάλα. Συντελεί δε στο να έχει καλή μυρωδιά το στόμα, για αυτό αν φάνε σέλινο εκείνοι που βρωμάει το στόμα τους, δεν θα βρωμάει. Επίσης το σέλινο, αν το κάνουμε κατάπλασμα μαζί με ψωμί, γιατρεύει το ανεμοπύρωμα. Το λουτρό έως τη μέση μέσα σε ζουμί από σέλινα ή το ζουμί σε κατάπλασμα βγάνει τις πέτρες (από τα νεφρά) και θεραπεύει τη δυσουρία και τους νεφρικούς.

Ο απήγανος
Αν κανείς βουλώσει τα αυτιά του με το τρυφερό μέσα μέρος του απήγανου παύει ο κεφαλόπονος. Αν αλείψουμε ελαφρά τα μάτια με χυλό του άγριου απήγανου ανακατωμένο με γυναικείο γάλα δυναμώνει την όραση. Αν ανακατέψουμε 2 μέρη μέλι και 1 μέρος απήγανο και αλείψουμε τα μάτια θεραπεύεται η θαμπάδα των ματιών και το θόλωμα όταν είναι στην αρχή. Το ίδιο αποτέλεσμα έχει και ο άγριος απήγανος όταν τρώγεται και πίνεται. Αν μια έγκυος γυναίκα πιεί 15 ημέρες τον καρπό του άγριου απήγανου παθαίνει αποβολή. Το φυτό αυτό είναι από την φύση του εχθρικό στις έγκυες γυναίκες. Όταν πίνεται μαζί με κρασί παύει τους πόνους και θεραπεύει τις πληγές από τα ερπετά. Επίσης είναι ωφέλιμο σε όσους σεληνιάζονται και θεραπεύει τους πόνους του στήθους. Μαζί με κρασί ή με ροδέλαιο καθαρίζει τα αυτιά.

Το ζούματο (ρόκα)
Ο σπόρος της ρόκας όταν πίνεται μαζί με κρασί θεραπεύει τις πληγές από τα μοσχοπόντικα. Βγάζει τις λεβίθες, μετριάζει την σπλήνα και ανακατωμένος με βοδινή χολή και ξύδι καθαρίζει τις μαύρες πληγές. Επίσης γιατρεύει τις φακίδες. Το ζούματο ανακατωμένο με μέλι καθαρίζει το πρόσωπο. Όταν πίνεται με κρασί πριν από το μαστίγωμα, ο μαστιγούμενος πονάει λιγότερο. Τρία φύλλα από άγρια ρόκα κομμένα με το αριστερό χέρι θεραπεύουν τη χρυσή. Ακόμα το ζούματο θεραπεύει και τις μασχάλες που βρωμούν.

Το κάρδαμο
Ο σπόρος από κάρδαμο ανακατωμένος με αλεύρι από κουκιά και με λίγη αλυσίβα θεραπεύει τις χοιράδες (χελώνια) και τον άνθρακα (κακό σπυρί). Τον τυλίγουμε δε, όχι μέσα σε πανί, αλλά σε φύλλα από κραμπολάχανο. Όταν πίνεται μαζί με δυόσμο και κρασί βγάζει την ταινία και τις λεβίθες. Όταν δε τον βράζουμε μαζί με γίδινο γάλα γιατρεύει το στήθος. Μαζί με μέλι γιατρεύει το βήχα. Το βάζουν κατάπλασμα και στις πληγές που είναι από κάτω φαγωμένες. Ο χυλός από το κάρδαμο σταματάει την τριχόπτωση. Μαζί με ξύγκι από χήνα γιατρεύει τις μικρές πληγές που βγαίνουν στο κεφάλι και την πιτυρίδα. Μαζί με προζύμι ωριμάζει τα σπυριά.

Τα ραδίκια
Τα ραδίκια όταν τα βαφτίζει κανείς στο ξύδι και τα τρώει είναι ωφέλιμα στο στομάχι. Ο χυλός τους είναι ωφέλιμος σε όσους φτύνουν αίμα, όταν πίνεται κάθε δεύτερη μέρα. Ο χυλός των ραδικιών αφού ξεραθούν πρώτα στον ήλιο λίγο και τριφτούν, δίνεται σε όσους πονάει το συκώτι τους.

Τα πράσα
Αν βάλουμε επάνω στις πληγές από τα ερπετά και τις ρογαλίδες κοπανισμένο πράσο, γιατρεύονται γρηγορότερα παρά με κάθε άλλο φάρμακο. Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα. Ο σπόρος τους όταν πίνεται με κρασί από ξερά σταφύλια γιατρεύει την δυσουρία. Όταν όμως τρώγεται τακτικά αδυνατίζει την όραση και φέρνει κακοστομαχιά. Ο χυμός του πράσου ανακατωμένος με υδρομέλι, ωφελεί τους δαγκωμένους από ερπετά όταν τον πιούν. Αν ανακατέψουμε το χυλό του με ξύδι και λιβάνι ή με γάλα ή με ροδέλαιο και τον σταλάξουμε στο αυτί είναι ωφέλιμος για τις ωταλγίες και την βοή των αυτιών. Τα πράσα είναι ωφέλιμα σε όσους έχουν πόνους στα πλευρά. Όταν φας μανιτάρια και φοβάσαι μήπως ήταν φαρμακερά, φάε πράσα να μη σε βλάψει το φαρμάκι. Έτσι εξαφανίζει και τη μέθη, αν φας πράσα ξεμεθάς γρηγορότερα.

Τα σκόρδα
Όταν τα τρώμε βγάζουν τις λεβίθες και κινούν τα ούρα. Είναι ωφέλιμα και στους δαγκωμένους από οχιά ή από λυσσασμένο σκυλί, αν τα φάνε ή αν τα βάλλουν κατάπλασμα. Όταν τα κάψουμε και τα ζυμώσουμε με μέλι και τα βάλουμε απάνω θεραπεύουν τα σημάδια από τα χτυπήματα και την κασσίδα. Όταν τα κρατήσει κανείς στο στόμα του σταματάνε τον πονόδοντο. Βγάζουν τις φακίδες και τις λειχήνες. Όταν τα τρώει κανείς βραστά ή ωμά ωφελούν στον χρόνιο βήχα Αν κανείς έχει φάει πριν σκόρδα δεν παθαίνει τίποτα ούτε από το δάγκωμα των ερπετών, ούτε από άλλα δηλητήρια. Επίσης θεραπεύουν και τις πληγές αν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε επάνω. Πολύ ωφέλιμα είναι και όταν τα πιεί κανείς με κρασί και ακόμη περισσότερο σε όσους δεν μπορούν να χωνέψουν. Τα σκόρδα φέρνουν ούρα, γιατρεύουν τους νεφριτικούς και προλαβαίνουν την βλάβη από τα άσχημα νερά. Εκτός από τα ήμερα υπάρχουν και τα άγρια σκόρδα. Τα άγρια είναι ακόμη πιο ωφέλημα για τις αρρώστιες που είπαμε παραπάνω.

Τα κρεμμύδια
Το κρεμμύδι κοπανισμένο και ανακατωμένο με μέλι, αν το κάνουμε κατάπλασμα είναι ωφέλιμο σε όλες τις πληγές. Διατηρεί δε την υγεία του όποιος διαλέγει κάθε μέρα τα τρυφερότερα κρεμμύδια και τα τρώει νηστικός μαζί με μέλι. Το κρεμμύδι γιατρεύει την πληγή. Το δε σκόρδο και σε γερό μέρος του σώματος να το βάλουμε ανοίγει πληγή. Το κρεμμύδι μαζί με ξύδι γιατρεύει την λευκοπάθεια, αν αλείψουμε με αυτό το μέρος που πάσχει, έξω στον ήλιο. Γιατρεύει δε γρηγορότερα την κασσίδα αν το τρίψουμε πολύ επάνω. Ο χυλός τους είναι ωφέλιμος στην πυόρροια των αυτιών, καθώς και στους συναχωμένους αν αλειφθούν με αυτόν. Το κρεμμύδι επίσης είναι ωφέλιμο σε όσους έχουν κοντή όραση. Όταν τρώγεται βρασμένο θεραπεύει τον βήχα.

Οι καυκαλήθρες
Οι καυκαλήθρες, όταν τις φάει ο νεφριτικός, τον γιατρεύουν βγάζοντας τα ούρα του. Το ζουμί τους μαζί με κρασί από ξερά σταφύλια, όταν πίνεται μια ώρα πριν από το λουτρό, γιατρεύει όσους πάσχουν από χρυσή με τον ιδρώτα που χύνουν. Όταν φάει κανείς καυκαλήθρες μαζί με οξυμέλι και κατόπιν τις ξεράσει, του καθαρίζουν το στομάχι και γιατρεύουν την μελαγχολία, την ανορεξία και τον τετραήμερο πυρετό.

Τα σπαράγγια
Τα σπαράγγια ωφελούν το στομάχι, αυξάνουν το σπέρμα, κινούν τα ούρα, καθαρίζουν τα νεφρά από άμμο και παύουν τον πόνο τους.

Το μπόρανγκο
Ωφελεί πολύ κάθε άνθρωπο, όταν τρώγεται συχνά γίνεσαι καλόκαρδος και γεννά καλούς χυμούς. Τα άνθη και τα φύλλα του να βάνεις στο κρασί να μένουν να το πίνεις, ωφελεί πολύ στην καρδιά. Κάνει καλό στους μελαγχολικούς, καθαρίζει το αίμα, δίνει στα εντόσθια πολύ άνεση και λεπταίνει του στήθους την σκληρότητα.

Για την κάππαρη 
Αυτή θεραπεύει την σπλήνα, φθείρει τα σκουλήκια, γιατρεύει τις ζοχάδες, αυξάνει το σπέρμα, θεραπεύει τα πιάσματα του συκωτιού, κινά τα ούρα, τα καταμήνια, ωφελεί στα ρευματικά και στα φλέγματα.



Πηγές: Γεωπονικά/Κασσιανός Βάσσος-Γεωπονικόν/Αγάπιου μοναχού του Κρητός
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΛΙΜΑΚΤΗΡΙΟΣ - ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΡΜΟΝΙΚΗΣ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ (ΘΟΥ).




Όπως και στην ήβη έχουμε ορμονικές αλλαγές, έτσι και στην κλιμακτήριο οι ορμόνες της γυναίκας αλλάζουν. Εκείνο που πρέπει να καταλάβει η γυναίκα είναι ότι δεν γερνά η ίδια η γυναίκα, αλλά οι αδένες της και κατ'; επέκταση οι ορμόνες της (οι γυναικολογικές). Η γυναίκα μετά την εμμηνόπαυση, εκτός από την τεκνοποίηση, δεν διαφέρει από γυναίκες μικρότερης ηλικίας. Φυσικά αφού προσέξει μερικά πράγματα που θα την βοηθήσουν να είναι υγιής.

Πριν μιλήσουμε γι αυτά τα πράγματα, θα πούμε πρώτα τι είναι κλιμακτήριος και τι εμμηνόπαυση.

Είναι γνωστό ότι οι ορμόνες συνεργάζονται μεταξύ τους (οιστρογόνα, προγεστερόνη, ανδρογόνα, προλακτίνη, κορτιζόνη, FSH. LH. TSH, Τ3, και Τ4).

Οι (κυριότεροι) αδένες που παράγουν (εκκρίνουν) τις ορμόνες στην γυναίκα είναι:

1) Η υπόφυσης (o πρόσθιος λοβός, εκκρίνει τις FSH, LH, TSH).

2) Οι ωοθήκες, εκκρίνουν τα οιστρογόνα, την προγεστερόνη και λίγα ανδρογόνα.

3) Ο θυρεοειδής, που εκκρίνει τις θυροξίνη (Τ3) και Τ4.

4) Τα επινεφρίδια, που εκκρίνουν την κορτιζόνη (ο φλοιός) και ανδρογόνα.

Ο μηχανισμός που διατηρεί σε ισορροπία τις ορμόνες μεταξύ τους είναι ένας λεπτός μηχανισμός (φανταστείτε τον θερμοστάτη στις μονάδες κλιματισμού), ένας αντίστοιχος ορμονοστάτης (δεν υπάρχει τέτοιος όρος, όμως μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση του μηχανισμού), δηλαδή αν έχουμε ελάττωση των ορμονών της ωοθήκης, είναι ερέθισμα στο να αυξηθούν οι ορμόνες της υπόφυσης και το αντίθετο, αν αυξηθούν οι ορμόνες της ωοθήκης, ελαττώνονται οι ορμόνες της υπόφυσης, αυτό λέγεται πυλαίο σύστημα υπόφυσης (feedback mechanism).

Κλιμακτήριος: Λέγεται η χρονική περίοδος (το μεταβατικό στάδιο), πριν την εμμηνόπαυση, που οι ωοθήκες σιγά, σιγά, δεν υπακούν στις ορμόνες της υπόφυσης για να εκκρίνουν τις ορμόνες τους, με αποτέλεσμα η υπόφυση να εκκρίνει, όλο και περισσότερες ορμόνες (FSH, LH) για να τις αναγκάσει να δουλέψουν σωστά. Αποτέλεσμα αυτών είναι η διαταραχή της περιόδου και πολλές φορές αιμορραγίες και ανάπτυξης υπερπλασίας του ενδομητρίου (απλή ή άτυπος). Αυτός είναι ο λόγος που αν υπάρχει ανωμαλία στον κύκλο, πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό της, για τον έλεγχο και την σωστή αντιμετώπιση. Εμφανίζεται μετά τα 45 (αν και σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί πολύ ενωρίτερα).

Τα συμπτώματα που μπορεί να έχει η γυναίκα, εκτός των αιμορραγιών, είναι εφιδρώσεις, εξάψεις, αϋπνία και νευρικότητα. Οι γυναίκες σε αυτήν την φάση, πανικοβάλλονται, νομίζουν ότι γέρασαν ή ότι θα έχουν πρόβλημα με το sex, το οποίο λόγω των συνθηκών μπορεί να είναι ελαττωμένο με κύρια αιτία το άγχος (εργασία, παιδιά, συνήθεια, δάνεια κ.λ.π).

Γυναίκες επαγγελματίες της υγείας, που ξέρουν (π.χ. γιατρίνες), δεν είναι τα συμπτώματα έντονα, γιατί καταλαβαίνουν ότι η κλιμακτήριος δεν είναι γήρανση της γυναίκας (μόνο των ωοθηκών) και επηρεάζουν ελάχιστα έως καθόλου το sex.

Εμμηνόπαυση: Λέγεται η τελευταία περίοδος της γυναίκας. Σε αυτήν την περίπτωση, οι ορμόνες της υπόφυσης (FSH, LH) θα είναι πολύ αυξημένες και οι ορμόνες των ωοθηκών (οιστρογόνα, προγεστερόνη) ελαττωμένες. Αν δεν περάσει ένας χρόνος αμηνόρροιας, δεν μπορεί να μιλάμε για εμμηνόπαυση. Αυτό διότι μπορεί μετά από απουσία της περιόδου (αμηνόρροια) μερικών μηνών, να ξαναεμφανιστεί η περίοδος και να έρχεται κανονικά ή ακανόνιστα για ένα χρονικό διάστημα. Σε αυτήν την περίπτωση οι εξετάσεις αίματος μπορεί να είναι φυσιολογικές, έστω και αν πριν μερικούς μήνες ήτανε επηρεασμένες, σε σπάνιες δε περιπτώσεις έχει εμφανιστεί και κύησης. Τα συμπτώματα είναι και εδώ τα ίδια με την κλιμακτήριο (εκτός των αιμορραγιών) και διαρκούν από ένα μέχρι πέντε χρόνια, αν μείνει η γυναίκα χωρίς θεραπεία.

Εμμηνόπαυση, συνήθως έχουμε στην ηλικία των 50 μέχρι 53 ετών, με εξαιρέσεις τα 45 και 55 ετών.

Συνέπειες της εμμηνόπαυσης: Λόγω της πτώσεως των οιστρογόνων έχουμε και μακροπρόθεσμες συνέπειες, όπως οστεοπόρωση (1 έως 2,5 SD κάτω από την μέση τιμή της κορυφαίας οστικής πυκνότητας των νέων ενηλίκων είναι οστεοπενία ή χαμηλή οστική πυκνότητα, ενώ πάνω από 2,5 SD κάτω από την μέση γραμμή είναι οστεοπόρωση), αύξησης καρδιοπαθειών, ατροφία του κόλπου, με αποτέλεσμα πόνο στην επαφή και κολπίτιδα, ξηρότητα του κόλπου, δυσουρία, μερικές φορές απώλεια ούρων, ουρολοιμώξεις, οι μαστοί είναι πιο χαλαροί με μικρότερο όγκο, απώλεια ελαστικότητας του δέρματος με συνέπεια την ρυτίδωση, καθώς και μείωσης των τριχών της μασχάλης και του εφηβαίου.

Εχει και τα καλά της π.χ. ελαττώνονται τα ινομυώματα σε όγκο και αριθμό (αν υπάρχουν), ελαττώνεται η αδενομύωσης, καθώς και οι εστίες ενδομητρίωσης.

Η εμφάνιση αιμορραγίας μετά την εμμηνόπαυση πρέπει να ελεγχθεί αμέσως και χωρίς καθυστέρηση, αυτό γίνεται με απόξεση μήτρας και βιοψία. Η εμφάνιση αιμορραγίας είναι πιο συχνή σε παχύσαρκες γυναίκες, λόγω μεταβολισμού των ορμονών των επινεφριδίων στο λίπος και επίδραση στο ενδομήτριο της γυναίκας, με συνέπεια αιμορραγίας, υπερπλασίας του ενδομητρίου και πιθανό αδενοκαρκίνωμα.

Συμπέρασμα:

1) Αιμορραγίες στην γυναίκα, ανεξαρτήτου ηλικίας, πρέπει να ελεγχθεί, κυρίως στην κλιμακτήριο και την εμμηνόπαυση.

2) Η κλιμακτήριος δεν είναι γήρανση της γυναίκας (μόνο των ωοθηκών).

3) Το sex δεν ελαττώνεται ή ελάχιστα (πολλές φορές λόγω της έλλειψης του άγχους μιας πιθανής εγκυμοσύνης, η γυναίκα είναι πιο θερμή).

4) Μετά την εμμηνόπαυση η γυναίκα δεν μπορεί να τεκνοποιήσει.

Ορμονική θεραπεία υποκατάστασης - ΟΘΥ (Hormone Replacement Therapy - HRT ή Hormone Treatment - HT).

Λόγω των πολλών συμπτωμάτων και κινδύνων της εμμηνόπαυσης, κυρίως δε της οστεοπόρωσης και των καρδιοπαθειών, κάνουμε την σκέψη, γιατί να μη συνεχίζουμε να δίνουμε ορμόνες, κυρίως οιστρογόνα κατά την διάρκεια της εμμηνόπαυσης. Τα οιστρογόνα όμως χωρίς την παρουσία προγεστερόνης, μπορεί να προκαλέσουν υπερπλασία του ενδομητρίου, έχουν επίσης επίδραση και στον μαστό. Μια γυναίκα για να πάρει ορμόνες υποκατάστασης, πρέπει να το συζητήσει με τον γιατρό της, να δώσει ένα πλήρες ιστορικό, να κάνει εξετάσεις (μαστογραφία κάθε χρόνο, αγγειολογική εξέταση κ.α.) και θα αποφασίσουν μαζί αν θα αρχίσει ή όχι την θεραπεία. Πάντως είναι αλήθεια, ότι με την θεραπεία θα έχει βελτίωση των εξάψεων, εφιδρώσεων, και αϋπνίας, θα προλάβει την οστεοπόρωση και τις καρδιοπάθειες, που μετά την εμμηνόπαυση είναι πιο συχνές από τους άντρες, βελτίωση της κολπικής ατροφίας και της ατροφικής κολπίτιδας, αυξάνει το πάχος του δέρματος, είναι λιγότερο ξηρό και ελαττώνει τις ρυτίδες, ελαττώνει κατά 20% την εμφάνιση καρκίνου του παχέως εντέρου (La Vecchia 2005), ελάττωση κατά 25% της απώλειας των δοντιών, ελάττωση της χοληστερίνης (ελάττωση της LDL και αύξηση της καλής χοληστερίνης HDL).

Δεν πρέπει να κάνουν ορμονική θεραπεία υποκατάστασης, γυναίκες με θρομβοεμβολική νόσο, με ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια, ή με ορμονοεξαρτώμενους καρκίνους, καθώς και γυναίκες που καπνίζουν.

Αποφεύγουμε να κάνουμε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης σε γυναίκες που η μητέρα τους και η γιαγιά τους είχαν καρκίνο του μαστού ή των ωοθηκών.

Στην αγορά υπάρχουν σκευάσματα από το στόμα (σκευάσματα με οιστρογόνα, σκευάσματα με οιστρογόνα και προγεστερόνη και σκευάσματα με συνθετική ορμόνη, που δεν έχει επίδραση στο ενδομήτριο και δεν προκαλεί αιμορραγία), κολπικά υπόθετα και αυτοκόλλητα επιθέματα.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΛΛΟΣ
ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Διαβάστε περισσότερα...

ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ (ΑΜΗ) ΝΕΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ (και όχι μόνο).



Η ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ (AMH) ή αντι-μυλλέριος ορμόνη, είναι μια ορμόνη που από την εμβρυϊκή ηλικία, αναλόγως του φύλου, καθορίζει τα γεννητικά όργανα, άρρενος ή θήλεος. Παίζει σημαντικό ρόλο στη λειτουργία των ωοθηκών, κατά την διάρκεια της γενετήσιας ηλικίας.

Αυτή καθορίζει, μαζί με άλλους παράγοντες, την ωρίμανση των ωοθυλακίων (ένα κάθε μήνα) και την εφεδρεία αυτών στις ωοθήκες.

Η Γενετίστρια και μοριακή βιολόγος Αθανασία Δ. Πιούκα, σε μια μελέτη της για την διδακτορική διατριβή της, η οποία βραβεύτηκε με το βραβείο της Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό: American Journal of Endocrinology and Metabolism, μελέτησε τα επίπεδα της ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗΣ ΟΡΜΟΝΗΣ (AMH) στις πολυκυστικές ωοθήκες.

Βέβαια δεν πρέπει ποτέ να στηριζόμαστε σε μια εξέταση για να βγάλουμε διάγνωση. Η διάγνωση γίνεται με προσεκτική μελέτη της ασθενούς και των εργαστηριακών της εξετάσεων. Αυτό που κάνουν πολλές γυναίκες, να κάνουν ένα υπερηχογράφημα, να δουν πολλά ωοθυλάκια και να βγάλουν το συμπέρασμα ότι έχουν πολυκυστικές ωοθήκες, είναι λάθος, έστω και αν το γράφει στο συμπέρασμα το υπερηχογράφημα.

Οι πολυκυστικές ωοθήκες είναι σύνδρομο, δηλαδή έχουν συγκεκριμένα συμπτώματα όπως αμηνόρροια, υπερτρίχωση και εμφάνιση κύστεων στις ωοθήκες, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές (μεγάλες κύστεις στην περιφέρεια της ωοθήκης και αύξηση του στρώματος). Για να χαρακτηριστεί μια γυναίκα ότι έχει πολυκυστικές ωοθήκες, πρέπει να έχει τουλάχιστον δυο από αυτά τα συμπτώματα.

Στις πολυκυστικές ωοθήκες η ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ είναι αυξημένη.

Υπάρχει στην Αγγλία ένα τεστ για την ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ, μαζί με δυο άλλες ορμόνες (ινχιμπίνη και FSH), μετράει τις εφεδρείες ωοθυλακίων στις ωοθήκες και αν αυτές είναι γόνιμες. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να ξέρουμε αν μια γυναίκα, που πρόκειται να κάνει εξωσωματική, μπορεί να ανταποκριθεί στα ωορρηκτικά φάρμακα, οπότε αποφεύγουμε με αυτόν τον τρόπο τις περιττές εξωσωματικές. Τώρα σε μερικά εργαστήρια γίνεται και εδώ μέτρηση της ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗΣ ΟΡΜΟΝΗΣ.

Ένας άλλος λόγος που μπορεί να βοηθήσει η ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ είναι: Αν μια γυναίκα, η ηλικία της είναι στην δεκαετία του 30 και δεν θέλει ακόμα παιδί, αλλά θέλει να ξέρει την κατάσταση των ωοθηκών και αν έχει εφεδρείες ωοθυλακίων, μπορεί να μετρήσει την ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ και να ξέρει (τουλάχιστον για μια διετία), ότι έχει εφεδρείες ωοθυλακίων.

Αν τα ωοθυλάκια δηλαδή της γυναίκας είναι γερασμένα και οι εφεδρείες θα είναι μικρές, όπως συμβαίνει στις γυναίκες που είναι κοντά στην κλιμακτήριο.

Τότε και η ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ θα είναι κάτω του φυσιολογικού.

Συμπέρασμα λοιπόν, η ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗ ΟΡΜΟΝΗ πρέπει να είναι σε φυσιολογικά επίπεδα, ούτε αυξημένη όπως είναι στις πολυκυστικές ωοθήκες, ούτε ελαττωμένη, όταν τα ωοθυλάκια δεν λειτουργούν κανονικά.

Η στάθμη της ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗΣ ΟΡΜΟΝΗΣ στο αίμα, μπορεί ναβοηθήσει και σε άλλες διαγνώσεις, όπως π.χ στην γυναικολογική ογκολογία, σε διάφορες ορμονικές διαταραχές και στην εμμηνόπαυση. Επίσης σε διάφορες διαταραχές του φύλου (κυρίως στα αγόρια με γυναικεία γεννητικά όργανα).

Γίνονται μελέτες σήμερα για το πώς, η στάθμη της ΑΝΤΙΜΥΛΛΕΡΙΑΝΗΣ ΟΡΜΟΝΗΣ μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση πολλών λειτουργικών διαταραχών.



ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΑΛΛΟΣ

ΜΑΙΕΥΤΗΡ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΣ
Διαβάστε περισσότερα...

ΚΑΛΟΗΘΗΣ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

– Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας που υπάρχει μόνο στους άνδρες , με σχήμα και μέγεθος κάστανου. Πήρε το όνομά του από τη θέση του , επειδή «προΐσταται» , βρίσκεται δηλαδή μπροστά από την ουροδόχο κύστη , περιβάλλοντας την αρχική μοίρα της ουρήθρας. Ο ρόλος του προστάτη είναι η παραγωγή ενός υγρού που αναμειγνύεται με το σπέρμα και εξασφαλίζει τη ζωτικότητα των σπερματοζωαρίων, βοηθώντας έτσι στην αναπαραγωγή και τη γονιμοποίηση.

– Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (Κ.Υ.Π.) αποτελεί τη συχνότερη καλοήθη νεοπλασία στους άνδρες και αυξάνει σε συχνότητα με την πρόοδο της ηλικίας. Παρουσιάζεται σε όλους τους άνδρες ξεκινώντας από το 35ο έτος και εξελίσσεται σταδιακά και διαφορετικά από άνδρα σε άνδρα. Αν και δεν είναι απειλητική για τη ζωή , προκαλεί συμπτώματα από το κατώτερο ουροποιητικό (LUTS , lower urinary tract symptoms) που ελαττώνουν την ποιότητα της ζωής των ανδρών.
Γενικά, η συγκεκριμένη πάθηση απασχολεί το ήμισυ του ανδρικού πληθυσμού άνω των 60 ετών. Η συμπτωματολογία της νόσου επιδεινώνεται με την αύξηση της ηλικίας, με αποτέλεσμα να απασχολεί περίπου το 80 % των ανδρών ηλικίας 60 – 80 ετών.
Τα συμπτώματα της Κ.Υ.Π. διακρίνονται σε αποφρακτικά (λόγω ατελούς κένωσης της κύστης) και ερεθιστικά ( λόγω παρατεταμένης αποθήκευσης των ούρων) .

Τα αποφρακτικά συμπτώματα είναι :
-Η διστακτικότητα στην έναρξη της ούρησης.
-Η παράταση του χρόνου ούρησης.
-Η ελάττωση στη δύναμη ροής και στην ακτίνα ροής των ούρων.
-Η διακεκομμένη ούρηση.
-Το αίσθημα της ατελούς κένωσης της κύστης .
-Η στάγδην ούρηση (στραγγουρία) με πίεση.
-Η επίσχεση ούρων.
-Η ακράτεια από υπερπλήρωση.

Τα ερεθιστικά συμπτώματα είναι :
-Η συχνουρία.
-Η επιτακτική ούρηση και η επιτακτική ακράτεια.
-Η νυκτουρία.
-Καύσος κατά την ούρηση.
-Ο υπερβολικός πόνος.

-Τη δεκαετία του 1990 προτάθηκε ένα βαθμονομημένο ερωτηματολόγιο συμπτωμάτων (IPSS) (international prostatic symptom score) για την εκτίμηση των συμπτωμάτων της ΚΥΠ , της ανάγκης για θεραπεία και της αποτελεσματικότητας αυτής. Σύμφωνα με αυτό το ερωτηματολόγιο οι ασθενείς ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων κατατάσσονται σε 3 κατηγορίες (ήπια, μέτρια και σοβαρή προστατική συνδρομή).

– Η διάγνωση της Κ.Υ.Π. γίνεται από τον ουρολόγο με την επιμελή λήψη ιστορικού και τη φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης της δακτυλικής εξέτασης. Στη διαγνωστική προσέγγιση συμπεριλαμβάνονται η μέτρηση του PSA αίματος , η ουροροομετρία και το υπερηχογράφημα νεφρών-κύστεως-προστάτη. Σε μεμονωμένες περιπτώσεις ασθενών ίσως χρειαστούν και επιπλέον εξετάσεις όπως ενδοφλέβια πυελογραφία ,διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη και κυστεοσκόπηση.

– Έχει επικράτησει η συσχέτιση της θεραπευτικής προσέγγισης με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων .
Έτσι, σε ασθενείς με ήπια συμπτωματολογία μπορεί να προταθεί η προσεκτική παρακολούθηση. Βέβαια είναι άγνωστο το πόσο γρήγορα μπορεί να επιδεινωθεί η συμπτωματολογία ή να συμβούν επιπλοκές. Όταν τα συμπτώματα είναι εντονότερα ενδείκνυται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής. Η φαρμακευτική θεραπεία , περιλαμβάνει τους a-αποκλειστές
( a- blockers) , τους αναστολείς της 5α-ρεδουκτάσης , τους συνδυασμούς αυτών των δύο , καθώς και φυτοθεραπευτικά σκευάσματα.
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται, όταν παρά τη φαρμακευτική αγωγή τα συμπτώματα του ασθενούς είναι τέτοια που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής του. Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται επίσης όταν έχουμε επιπλοκές σχετιζόμενες με την ΚΥΠ. Η κλασική χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την ανοικτή προστατεκτομή, τη διουρηθρική προστατεκτομή (TUR-P) και τη διουρηθρική διατομή του προστάτη(TUIP).Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται επίσης και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Η ανοιχτή προστατεκτομή προτιμάται στις περιπτώσεις που το προστατικό αδένωμα είναι τόσο μεγάλο (συνήθως > 100 cc ) που είναι δύσκολο να αφαιρεθεί ενδοσκοπικά.
Βέβαια η μέθοδος αναφοράς και η πρώτη επιλογή είναι πλέον η διουρηθρική προστατεκτομή (TUR-P),η οποία εκτελείται σε ποσοστό 95 % των επεμβάσεων και συνήθως γίνεται υπό ραχιαία ή επισκληρίδιο αναισθησία. Με τις διουρηθρικές τεχνικές είναι δυνατόν σήμερα να επιτύχουμε τα ίδια χειρουργικά αποτελέσματα όπως παλιότερα με τις ανοιχτές χειρουργικές τεχνικές, ενώ ταυτόχρονα οι επεμβάσεις διαμέσω της ουρήθρας είναι λιγότερο τραυματικές και με σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά επιπλοκών και παρενεργειών.


Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές περιλαμβάνουν :
1. Lasers (Nd:YAG, Holmium:YAG, KTP Green Light)
2. Διορθική και διουρηθρική υπερθερμία.
3. Θερμοθεραπεία .
4. Οι υψηλής έντασης εστιασμένοι υπέρηχοι (HIFU).
5. Τοποθέτηση προστατικών μεταλλικών ναρθήκων.
Διαβάστε περισσότερα...

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ Για τη φυματίωση


Στο χάρτη που ακολουθεί φαίνεται η επίπτωση της φυματίωσης σε ολόκληρο τον κόσμο κατά το έτος 2000 σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ., WHO).


Μύθοι  και   Αλήθειες 
                                                                                    
1)   Η φυματίωση είναι   κληρονομική νόσος.
Η φυματίωση δεν είναι κληρονομική νόσος και οι γενετικοί πα-
ράγοντες δεν παίζουν κανένα ρόλο στη μετάδοση της νόσου. 
Ωστόσο, μέλη της ίδιας οικογένειας μπορεί να μολυνθούν. Η 
λοίμωξη μεταδίδεται από άτομο σε άτομο μέσω του αέρα.                                          


•2)  Η φυματίωση οφείλεται στο υπερβολικό κάπνισμα.
Το κάπνισμα προδιαθέτει στην ανάπτυξη αναπνευστικών πα-
θήσεων. Ωστόσο, η φυματίωση οφείλεται στη λοίμωξη με το 
βακτήριο mycobacterium tuberculosis.

•3)  Η φυματίωση είναι ασθένεια του παρελθόντος. Δεν υπάρχει σήμερα φυματίωση στην Ελλάδα.
Η φυματίωση εξακολουθεί να αποτελεί ένα σημαντικό πρό-
βλημα υγείας παγκοσμίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγεί-
ας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι το 2009 υπήρχαν 9.4 εκατομμύρια νέες 
περιπτώσεις φυματίωσης και 1.7 εκατομμύρια θάνατοι από 
φυματίωση, δηλαδή 4700 θάνατοι την ημέρα. Η φυματίωση 
εξακολουθεί να υπάρχει και στην Ελλάδα. Παρόλο που η επί-
πτωση της νόσου είναι χαμηλή και ο αριθμός των νέων περι-
πτώσεων μειώνεται, ο αριθμός των νέων περιπτώσεων μετα-
ξύ των μετακινούμενων πληθυσμών έχει αυξηθεί 6 φορές τα 
τελευταία 15 χρόνια. Παράλληλα, η αντοχή στα πρωτεύοντα 
και δευτερεύοντα αντιφυματικά φάρμακα εξακολουθεί να εί-
ναι υψηλότερη στην Ελλάδα από ότι στις περισσότερες χώρες 
της Δυτικής Ευρώπης.


•4) φυματίωση είναι νόσος μόνο των φτωχών.
Η φυματίωση είναι αερογενής νόσος και μπορεί εύκολα να 
προσβάλει οποιονδήποτε, φτωχό ή πλούσιο. Ωστόσο, ο συνω-
στισμός, η έλλειψη αερισμού, η περιορισμένη πρόσβαση στην 
υγιειονομική περίθαλψη, ο υποσιτισμός κλπ., προδιαθέτουν 
τους φτωχότερους ανθρώπους στη φυματίωση. Ορισμένοι 
πληθυσμοί πχ. μετανάστες, HIV οροθετικοί και ανοσοκατα-
σταλμένοι ασθενείς, οι ηλικιωμένοι και οι άστεγοι, διατρέχουν 
μεγαλύτερο κίνδυνο. Άτομα που βρίσκονται σε στενή επαφή 
με αυτούς τους πληθυσμούς βρίσκονται επίσης σε κίνδυνο.

•5) Η λοίμωξη με το m.tuberculosis ακολουθείται πάντα από την ανάπτυξη νόσου.
Μόνο το 10% των ανθρώπων που μολύνονται θα αναπτύξει 
φυματίωση κάποια στιγμή στη ζωή του. Ένα άτομο μπορεί να 
έχει μολυνθεί για χρόνια χωρίς να αναπτύξει τη νόσο.


 •6) Η θετική δερμοαντίδραση mantoux αποτελεί ένδειξη ενεργού φυματίωσης.
Η στοχευμένη δοκιμασία δερματικής φυματινο-αντίδρασης 
(Tuberculin skin test, TST) αποτελεί ένδειξη λοίμωξης με στέ-
λεχος μυκοβακτηριδίου. Η δοκιμασία επιβεβαιώνει μόνο την 
έκθεση στη νόσο και όχι την παρουσία νόσου. Ένα άτομο έχει 
την νόσο μόνο εάν:
H mantoux είναι θετική
Η νόσος είναι συμπτωματική και
Η λοίμωξη είναι μεταδοτική

•7) Η δερμοαντίδραση mantoux ήταν αρνητική,άρα δεν έχω φυματίωση. 
Λάθος. Περισσότερο από το 20% των ατόμων που έχουν μο-
λυνθεί με το μυκοβακτηρίδιο δεν έχουν θετική Mantoux.


•8) Οι εμπορικές μέθοδοι οροδιάγνωσης συνιστώνται για τη διάγνωση της φυματίωσης στα παιδιά.
Ο ΠΟΥ πρόσφατα (2011) υιοθέτησε αρνητική πολιτική και συ-
νέστησε ότι οι υπάρχουσες εμπορικές μέθοδοι οροδιάγνωσης 
της φυματίωσης δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε άτομα με 
πιθανή ενεργό πνευμονική και εξωπνευμονική φυματίωση, 
ανεξάρτητα από το εάν είναι φορείς του ιού HIV. Η σύσταση 
ισχύει επίσης και για τα παιδιά.


•9) Μόνο οι ασθενείς με ενεργό νόσο έχουν ένδειξη χορήγησης αντιφυματικής αγωγής.
Για να καθοριστεί εάν ένα άτομο με θετική mantoux έχει ανα-
πτύξει φυματίωση, απαιτείται περαιτέρω έλεγχος: ακτινο-
γραφία θώρακος και εάν αυτή είναι παθολογική, διαδοχικές 
βακτηριολογικές εξετάσεις πτυέλων. Ακόμα και εάν οι καλλι-
έργειες είναι αρνητικές, ο ιατρός μπορεί να συστήσει προφυ-
λακτική αγωγή για 6-12 μήνες. Η στρατηγική αυτή μειώνει 
σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου στο μέλλον.





Στην εικόνα μικροσκοπικό παρασκεύασμα πτυέλων θετικό για β. Koch μετά από εμπλουτισμό με Sputofluol® και χρώση TB cold staining®.


Η ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΖΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ



Το ξέρατε; Αν ναι, το πιστεύετε οτι:
Η φυματίωση εξακολουθεί να «ζει» ανάμεσά μας και να απειλεί την ανθρωπότητα.
Ο αντιφυματικός αγώνας στην Ελλάδα έχει παραμεληθεί, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας περιλαμβάνεται μεταξύ των τριών βαλκανικών με τα υψηλότερα ποσοστά πολυ-ανθεκτικής φυματίωσης.


Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη συνεχή και ανησυχητική αύξηση
· της πολυ-ανθεκτικής στη θεραπεία φυματίωσης, όπως και
· της εξαιρετικά πολυ-ανθεκτικής φυματίωσης.
Να σημειωθεί ότι στο 4ο Εθνικό Συμπόσιο Φυματίωσης, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη, επισημάνθηκε ότι στην πολυανθεκτική φυματίωση πρωταγωνιστούν παγκοσμίως
· οι χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης,
· ενώ η Ελλάδα, ως χώρα υποδοχής οικονομικών μεταναστών και προσφύγων, κατέχει το δυσάρεστο προνόμιο να περιλαμβάνεται στον πρόσφατο χάρτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ανάμεσα στις χώρες
με μεγάλα ποσοστά πολυ-ανθεκτικής φυματίωσης.

Οι επιστήμονες που μετείχαν στο Συμπόσιο τόνισαν ότι χρειάζεται άμεση ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση όλων των εμπλεκομένων φορέων, ώστε να προωθηθούν άμεσες λύσεις, καθώς οι τεράστιες πρόοδοι της επιστήμης δεν στάθηκαν ικανοί παράγοντες για την ολοσχερή εξολόθρευση της φυματίωσης και το πρόβλημα, ακόμα και σήμερα, παραμένει σοβαρό και ανοιχτό.
Παράλληλα, υπογράμμισαν ότι:
αν δεν αντιμετωπιστεί μέσα στην επόμενη 20ετία,
θα μολυνθούν σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι

και 35 εκατομμύρια θα πεθάνουν.

Ένα νέο πειραματικό εμβόλιο κατά της φυματίωσης,
το Η56, το οποίο θα μπορεί να ελέγξει την επανεργοποίηση της νόσου, έχει αναπτύξει πρόσφατα ομάδα Δανών επιστημόνων.


Να σημειωθεί ότι το εμβόλιο BCG, που χρησιμοποιείται σήμερα, προσφέρει κάλυψη σε ποσοστά 50%-70%,
ενώ η διάρκεια προστασίας κυμαίνεται από 5 έως 10 χρόνια.
Δεν Προστατεύει Τους Ενήλικες Από Την Πνευμονική Φυματίωση Και Συνεπώς Δεν Παρεμβαίνει Στην Εξάπλωση Της Νόσου.


Στα παιδιά με λανθάνουσα φυματίωση δεν παρέχει προστατευτική κάλυψη και παρεμποδίζει τη διάγνωση, ενώ
δεν μπορεί να χορηγηθεί σε ανοσο-καταστελλόμενα άτομα





  








Διαβάστε περισσότερα...

Βλαστοκύτταρα ενάντια στην απώλεια ακοής

Βρετανοί ερευνητές επιχειρούν να δημιουργήσουν νέα κύτταρα στο αφτί αντικαθιστώντας εκείνα που χάνονται

Οι επιστήμονες «επιστρατεύουν» και πάλι τα βλαστικά κύτταρα, αυτή τη φορά ενάντια στην απώλεια ακοής που συνδέεται με την ηλικία. Για πρώτη φορά παγκοσμίως βρετανοί ερευνητές της Σχολής Επιστημών Ζωής του Πανεπιστήμιου Keele στο Βόρειο Σταφορντσάιρ θα επιχειρήσουν να «γεννήσουν» νέα κύτταρα στο αφτί αντικαθιστώντας εκείνα που υφίστανται βλάβες και χάνονται με την πάροδο του χρόνου.

Πλήττεται 1 στους 2 άνω των 60

Η προσπάθεια αυτή θεωρείται άκρως σημαντική με δεδομένο ότι η ηλικιακή απώλεια της ακοής πλήττει εκατομμύρια άτομα σε ολόκληρο τον κόσμο – εκτιμάται ότι ποσοστό

μεγαλύτερο του 50% των ατόμων ηλικίας 60 ετών και άνω εμφανίζουν κάποιον βαθμό απώλειας της ακοής.

Οι βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι σε ορισμένες περιπτώσεις η ακοή αρχίζει να φθίνει όταν τα ινοκύτταρα που βρίσκονται στο έσω ους και τα οποία ελέγχουν τα επίπεδα καλίου και νατρίου, αρχίζουν να εκφυλίζονται.

Η κακή λειτουργία και ο θάνατος των συγκεκριμένων κυττάρων οδηγεί σε μόνιμες βλάβες άλλων περιοχών του έσω ωτός με αποτέλεσμα την εμφάνιση σταδιακής απώλειας της ακοής, ακόμη και κώφωσης.

Ο δρ Ντέιβ Φάρνες και οι συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο Keele μελετούν τα τελευταία τρία χρόνια τα αίτια της ηλικιακής απώλειας της ακοής. Τώρα οι ερευνητές περνούν στο επόμενο στάδιο της μελέτης τους στο οποίο θα διερευνήσουν εάν βλαστικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε ινοκύτταρα στο εργαστήριο και να εμφυτευθούν με επιτυχία στο αφτί σώζοντάς το από την κώφωση. Εχουν μάλιστα ξεκινήσει ήδη την καλλιέργεια των κυττάρων με επιτυχία.

Αλυσιδωτές αντιδράσεις στο έσω ους

Όπως εξήγησε ο δρ Φάρνες «αρχικός στόχος μας ήταν να εξερευνήσουμε για ποιον λόγο εμφανίζεται η κώφωση ως αποτέλεσμα της γήρανσης. Ανακαλύψαμε ότι τα ινοκύτταρα του αφτιου, τα οποία εμπλέκονται στον έλεγχο της σύνθεσης των υγρών του κοχλία, εκφυλίζονται εξαιτίας της ηλικίας. Μόλις αυτό συμβεί προκαλούνται αλυσιδωτές αντιδράσεις και σε άλλα τμήματα του έσω ωτός και τελικώς παρουσιάζεται σταδιακή απώλεια της ακοής».

Ο ερευνητής τόνισε ότι «εάν μπορέσουμε να βρούμε έναν τρόπο αντικατάστασης των ινοκυττάρων που έχουν αρχίσει να εκφυλίζονται μέσω θεραπείας βλαστικών κυττάρων, προτού όμως επηρεαστούν άλλες περιοχές στο έσω ους, τότε θα καταφέρουμε πιθανότατα να προλάβουμε την ηλικιακή απώλεια της ακοής».


www.tovima.gr / Θεοδώρα Τσώλη
Διαβάστε περισσότερα...

Μαννιτόλη: Το «απόλυτο» αντίδοτο στον πονόδοντο

Καλύτερη αναισθησία
Οχάιο

Τα αναισθητικά διαλύματα που χρησιμοποιούνται στην οδοντριατρική δεν είναι πάντα αποτελεσματικά στην ανακούφιση του πόνου από τον τροχό, αλλά Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν ότι μια πρέζα μαννιτόλης, επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

HEALTH.IN.GR
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Anesthesia Progress, ομάδα επιστημόνων από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο εξηγεί ότι η συχνότερη φράση που ακούει ένας οδοντίατρος είναι «περισσότερη Novocaine». Εξάλλου έχει διαπιστωθεί ότι, η αναισθησία στις βασικές οδοντιατρικές διαδικασίες συνήθως αποτυγχάνει στο 40% των περιπτώσεων.

Οι ερευνητές όμως διαπίστωσαν ότι η ανάμειξη των οδοντιατρικών αναισθητικών με μαννιτόλη (σε μορφή σακχαρώδους αλκοόλης) βελτιώνει σημαντικά την αναλγητική επίδραση, που τόσο απεγνωσμένα αναζητούν ασθενείς και γιατροί.

Η μαννιτόλη προφανώς βοηθά στην διάνοιξη της μεμβράνης που προστατεύει τις νευρικές ίνες κάτω από το δόντι, επιτρέποντας την εισχώρηση της αναισθησίας. Η μαννιτόλη συντέλεσε στην μείωση του πόνου των 40 ατόμων που σε άλλη περίπτωση θα είχαν χρειαστεί τρία οδοντιατρικά ραντεβού για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους.

Η μαννιτόλη που είναι σχεδόν όμοια με την σορβιτόλη, είναι ασφαλής και εμπεριέχεται φυσικά σε φρούτα και λαχανικά, ενώ απορροφάται γρήγορα από τον οργανισμό.

Το πιο συχνό αναισθητικό ενέσιμο διάλυμα που χρησιμοποιείται στις βασικές οδοντιατρικές επεμβάσεις, όπως τα σφραγίσματα, είναι στο κατώτερο φατνιακό νεύρο, και περιέχει λιδοκαΐνη και επινεφρίνη.

Η λιδοκαΐνη επιφέρει αναισθησία και η επινεφρίνη είναι αγγειοσυσταλτικός παράγοντας που επιβραδύνει την απορρόφηση της λιδοκαΐνης στην αιματική κυκλοφορία, επιτρέποντάς της να παραμένει περισσότερο πέριξ του οδοντικού νεύρου.

Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές με τυχαία επιλογή χορήγησαν σε 40 άτομα διαφορετική αναισθησία σε τρεις διαδοχικές επισκέψεις τους στον οδοντίατρο. Το ένα μείγμα περιείχε λιδοκαΐνη-επινεφρίνη, το άλλο τις δυο ουσίες και 1 χιλιοστό του λίτρου μαννιτόλη, και το τρίτο είχε μεγαλύτερη ποσότητα λιδοκαΐνης-επινεφρίνης και 1 χιλιοστό του λίτρου μαννιτόλη.

Τα διαλύματα με μαννιτόλη μείωσαν την αίσθηση του πόνου. Το τρίτο μείγμα είχε την καλύτερη επίδοση, αν και η ανακούφιση δεν ήταν ομοιόμορφη σε όλη την οδοντοστοιχία.

Η λιδοκαΐνη προκαλεί ζαλάδα, πονοκέφαλο, θολή όραση και άλλες παρενέργειες σε υψηλές δόσεις, που όμως δεν χρησιμοποιήθηκαν από τους ερευνητές. Η μαννιτόλη όμως επιτρέπει στον οδοντίατρο να χρησιμοποιεί λιγότερη λιδοκαΐνη για καλύτερο αποτέλεσμα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσθήκη μαννιτόλης σε μορφή σκόνης στην βασική θεραπεία για την κυστική ίνωση παράγει βελτιώσεις στην πνευμονική λειτουργία με διάρκεια και έως 52 εβδομάδες, σύμφωνα με στοιχεία που πρόκειται να δημοσιευθούν στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine.
Διαβάστε περισσότερα...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΑΣ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑΣ

 

Η αναζήτησή μας για τις ρίζες του εθίμου της βασιλόπιτας, μας οδηγεί πίσω στην αρχαιότητα, στις προσφορές άρτου ή και μελιπήκτων των αρχαίων ημών προγόνων, προς τους θεούς, κατά τη διάρκεια εορτών, αναφέρει ο λαογράφος Φίλιππος Βρετάκος (Οι 12 μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των):
«Οι πρόγονοί μας εις την αρχαιότητα κατά τας μεγάλας αγροτικάς εορτάς προσέφερον εις τους θεούς, ως απαρχήν, έναν άρτον. Επί παραδείγματι κατά την εορτήν του θερισμού, που ελέγετο Θαλύσια και ήτο αφιερωμένη εις την Δήμητρα, κατασκευάζετο από το νέον σιτάρι ένας μεγάλος εορταστικός άρτος που ελέγετο... "Θαλύσιος άρτος", κατά δε την προς τιμήν Απόλλωνος εορτήν των Θαργηλίων εψήνετο, κατά το έθιμον, ο "θάργηλος άρτος"».

Στο Σέλινιο Χανίων, για παράδειγμα, ζυμώνονταν με λάδι, αλεύρι, ζάχαρη και πολλά μυρωδικά, σύμβολα της αφθονίας των οικογενειακών αγαθών. Και μόλις την έστρωνε η νοικοκυρά στο ταψί, σχεδίαζε στην όψη της με πιρούνι τσιμπητό σταυρό και άλλα πλουμίδια, που σκοπό είχαν να εξορκίσουν το κακό μάτι. Παρόμοια πίτα, με ζάχαρη και μυρωδικά, ετοίμαζαν και στις Κυδωνίες. Κι επί πλέον με κλειδί τη στόλιζαν με παράξενα σχήματα, για να κλειδώσουν την κακογλωσσιά, ενώ με δαχτυλήθρα, σύμβολο της νοικοκυροσύνης, γέμιζαν με σχέδια τα ενδιάμεσα κενά, για να είναι οι γυναίκες του σπιτιού γερές και προκομμένες.

Γλυκές βασιλόπιτες συνήθιζαν κυρίως στα αστικά κέντρα, αλλά και σε αρκετές αγροτικές περιοχές της πατρίδας μας. Τα υλικά ήταν περίπου τα ίδια. Ποίκιλε μόνο, από τόπο σε τόπο και από οικογένεια σε οικογένεια, ο τρόπος διακόσμησής της, "τα γράμματα" όπως έλεγαν. Στολίδια δηλαδή από ζυμάρι, που το καθένα αντιστοιχούσε σε μια ευχή, έναν πόθο ή μια λαχτάρα.

Έτσι η γυναίκα του γεωργού "έγραφε" στην πίτα το αλέτρι, τα ζωντανά, τα στάχυα, τα σακιά με το γέννημα, για να τα ευλογεί ο Άι-Βασίλης και να δώσει η χάρη του πλούσια σοδειά. Η γυναίκα του τσέλιγκα το μαντρί, τα πρόβατα, τα σκυλιά, τις καρδάρες με το γάλα. Η γυναίκα του αμπελουργού τα κούτσουρα, το βαρέλι, το πατητήρι και ότι άλλο ποθούσε η καρδιά της να ευλογεί ο καλοσυνάτος Άγιος.

Η παραδοσιακή Μικρασιάτικη βασιλόπιτα ήταν πολύ εντυπωσιακή σε εμφάνιση και γεύση. Έμοιαζε με ένα μεγάλο τραγανό πεντανόστιμο μπισκότο στολισμένο με δικέφαλο αετό στη μέση, ενδόμυχο ίσως πόθο και ευχή για εθνική νεκρανάσταση και ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Κωνσταντινουπολίτικη πάλι βασιλόπιτα ήταν γλυκιά, φουσκωτή, αρωματισμένη με χίλια δυο μπαχαρικά και έφερε στο μέσον μεγάλο Β, το αρχικό του Άι-Βασίλη, ή το αρχικό του ονόματος του νοικοκύρη, ενώ γύρω χαραγμένα ξόμπλια με το ψαλίδι, παρέπεμπαν σε πουλιά με ανοιγμένα φτερά.

Όμως η περισσότερο συνηθισμένη πατροπαράδοτη ελληνική πρωτοχρονιάτικη πίτα ήταν η αλμυρή, πολύφυλλη και με κύριο στοιχείο γέμισης το κρέας, όπου τις ενδόμυχες ευχές και τον βαθύτερο συμβολισμό δεν έκρυβε η διακόσμηση. Άλλωστε δεν έμεναν περιθώρια για στολίδια, αφού πάνω και κάτω είχε αλλεπάλληλα καλοβουτυρωμένα φύλλα, που κατά τόπους τα ονόμαζαν "πέταρα". Το πολύ-πολύ το επιφανειακό φύλλο, αισθητά μεγαλύτερο, ρίχνονταν κυματιστό, ώστε η επιφάνεια της πίτας να είναι πλούσια, ανάγλυφη, κυματιστή εκφράζοντας έτσι την ευχή για αφθονία των οικιακών αγαθών, σαν το κύμα της απέραντης θάλασσας. Στην αλμυρή πίτα οι ευχές, τα μαντέματα και οι συμβολισμοί εκφράζονταν κυρίως με τα "σημάδια", που θα έκρυβε η νοικοκυρά στη βάση της, πέρα από το πατροπαράδοτο νόμισμα για τον τυχερό του χρόνου.

Έτσι, για παράδειγμα, η ηπειρώτικη παράδοση απαιτούσε βασιλόπιτα με κοτόπουλο, χοντροκομμένο αρνίσιο κιμά ή ολόκληρα κομμάτια χοιρινό κρέας, ανάμικτα με τραχανά, πράσα και αυγά. Και εκτός από το νόμισμα, ανάλογα με το επάγγελμα των μελών της οικογένειας, σαν "σημάδια", μικρό ξυλάκι για υγεία των αγωγιατών, μικρό κουκουνάρι για τους ξυλοκόπους, φύλλο πουρνάρι για τον τσομπάνο, άχυρο για τον γεωργό, σταυρουδάκι για το καλό του σπιτιού ή διάφορους καρπούς, όπως σπυρί στάρι, κουκί, φασόλι, καλαμπόκι και ότι άλλο ποθούσε η καρδιά τους να ευλογεί και να χιλιάζει η χάρη του Άι-Βασίλη.

Στη Μακεδονία και στη Θράκη, όταν έρχονταν ο καιρός, να μοιράσει ο πατέρας της μεγάλης πατριαρχικής οικογένειας το βιός του στους γιους, άφηνε στη χάρη του Άι-Βασίλη να κρίνει το τι έπρεπε να πάρει ο καθείς. Έτσι στη μεγάλη βασιλόπιτα τα "σημάδια" δεν έμπαιναν για ευχή, αλλά για "τάξιμο". Και τα κομμάτια της τη χρονιά εκείνη τα ονόμαζαν "φιλιά". Σ΄ όποιου γιου το "φιλί" έπεφτε το νόμισμα, θα έπαιρνε το σπίτι. Σ’ όποιου το φασόλι, το ποτιστικό χωράφι. Το στάρι, το ξηρικό χωράφι. Η κληματόβεργα, το αμπέλι. Το άχερο τα ζωντανά κ.λ.π.

Αλλά και η κοπή της βασιλόπιτας γίνονταν με αληθινή ιεροπρέπεια. Πρώτα ο νοικοκύρης την έστρεφε τρεις φορές στο όνομα της Αγίας Τριάδος. Έπειτα έκανε με κλειδί, με μαχαίρι ή με πιρούνι τρεις φορές το σημείο του σταυρού, για να κόβεται η κακογλωσσιά, να κλειδώνονται τα κακά στόματα ή να αποτρέπεται το κακό μάτι. Και την ώρα ακριβώς, που άλλαζε ο χρόνος, άρχιζε να ονοματίζει τα κομμάτια, με καθιερωμένη πάντα σειρά Πρώτο ήταν του Άι-Βασίλη, έπειτα του Χριστού και της Παναγίας, του σπιτιού και στη σειρά όλων των μελών της οικογένειας, κατά ηλικία, αρχίζοντας από τους μεγαλύτερους και καταλήγοντας στα παιδιά. Κομμάτι έκοβε και για τους φτωχούς, τα ζωντανά, τα χωράφια και τα αμπέλια, το μύλο και τη βάρκα, γιατί όλα έπρεπε να πάρουν την ευλογία του Άι-Βασίλη. Και σαν απόσωνε τον εορταστικό δείπνο η οικογένεια, ο νοικοκύρης κατέβαινε στο στάβλο να ταΐσει την πίτα τους στα ζωντανά, ενώ την επαύριο θριμάτιζε και σκορπούσε το δικό τους κομμάτι στα κτήματα και στα αμπέλια.

Σε μερικούς τόπους, όπως στην Κάρπαθο και τη Σκύρο, έπλαθαν ξεχωριστή πίτα για τα μεγάλα ζώα, τους πολύτιμους συνεργάτες του νοικοκύρη στον καθημερινό μόχθο, την οποία ονόμαζαν "βουόπιτα" ή "βοδόκλουρα" και θριματισμένη, με λίγο αλάτι, τους την τάιζαν ανήμερα της πρωτοχρονιάς. Στα Χάσια, ξεχωριστή πίτα έπλαθαν και για τον τσομπάνο, τον βοσκό των προβάτων. Αφού η οικογένεια θα είχε κόψει τη δική της πίτα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα οι άντρες του σπιτιού πήγαιναν στη στάνη να κόψουν και την πίτα του τσομπάνου και μαζί του τραγουδούσαν, γελούσαν και χόρευαν ως το πρωί σε πασίχαρο γλέντι, που το σεκοντάριζαν τα βελάσματα των προβάτων και των κατσικιών. Στην πίτα εκείνη το νόμισμα δεν είχε καμιά σημασία. Αντ’ αυτού έβαζαν ένα κουλουριασμένο ξυλάκι, που το έλεγαν "μαντρί" και το θεωρούσαν σαν κάτι ιερό. Γι’ αυτό κι όποιος το έβρισκε, το παράχωνε στη στάνη, σε μέρος που δεν θα το πατούσαν άνθρωποι και ζώα.

Στην αρχοντική Σιάτιστα η παράδοση ήθελε δύο βασιλόπιτες. Μια γλυκιά και μια αλμυρή με φύλλα. Την γλυκιά έκοβαν τα μεσάνυχτα, στην αλλαγή του χρόνου, για να τους φέρει γλυκές μέρες. Την αλμυρή, που περιείχε και το ασημένιο νόμισμα "το δώρο", όπως το έλεγαν, την ονόμαζαν "του σπιτιού", την έκοβαν στο εορταστικό μεσημεριανό τραπέζι της πρωτοχρονιάς, και ο τυχερός άναβε με το νόμισμα λαμπάδα για το καλό όλης της οικογένειας. Η πίτα εκείνη περιείχε επί πλέον και σταυρουδάκι από χλωρά κλαράκια για υγεία και ευτυχία.

Κατά την ορθόδοξη παράδοση, η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.

Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός – τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να τη λεηλατήσει.

Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.

Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχεια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη ότι μπορεί να τον σκοτώσει.

Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα!
Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.

Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως, ο δεσπότης της ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.

Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα. Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.


Πηγή: 24grammata.com

----------------------
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Μπήκε στο Μεσόγειο η Ρωσική Αρμάδα



Στη Μεσόγειο μπήκε και ήδη κινείται πρός το ανατολικό μέρος της η ρωσική ομάδα μάχης του αεροπλανοφόρου Admiral Kuznetsov. Βράδυ πέρασε τα στενά του Γιβραλτάρ,ενώ ορισμένα από τα πλοία της ομάδας είχαν μπεί νωρίτερα.

Το αεροπλανοφόρο και κάποια από τα πλοία της ομάδας μάχης πρόκειται να σταματήσουν σε μη προσδιορισμένο σημείο στην...
δυτική Μεσόγειο για ανεφοδιασμό.Μέσω Βοσπόρου και Αιγαίου, όπως έχει γράψει ήδη η prionokordela.gr ενσωματώνεται με την ρωσική ομάδα και άλλη μία φρεγάτα του στόλου της Μαύρης θάλασσας- η μπαρουτοκαπνισμένη Ladny . Η ενωμένη ρωσική αρμάδα θα αποτελείται από συνολικά 11 πλοία, το αεροπλανοφόρο, ένα καταδρομικό, δύο φρεγάτες, δύο υποβρύχια, ένα ρυμουλκό και 4 πλοία ανεφοδιασμού.

Τα ρωσικά πλοία θα διασχίσουν την Μεσόγειο με εκτιμώμενο τελικό προορισμό το λιμάνι της Ταρτούς στην Συρία, όπου και λέγεται οτι θα πραγματοποιήσουν αεροναυτικές ασκήσεις με τις συριακές Ένοπλες Δυνάμεις. Αναμένεται να φτάσουν ανοιχτά της Συρίας από μέρα σε μέρα.

http://www.prionokordela.gr/
Διαβάστε περισσότερα...

Όταν το Αιγαίο έγινε “γκρίζο”



Τέτοιες μέρες, το 1995, ξεκίνησε η Τουρκία, την πιο πρόσφατη στις μνήμες μας, επίσημη αμφισβήτηση, νησιών του Αιγαίου. Τουρκικό φορτηγό πλοίο, προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Ο Τούρκος πλοίαρχος ισχυρίζεται ότι βρίσκεται σε τουρκικά χωρικά ύδατα και αρνείται να δεχθεί βοήθεια από τις Ελληνικές Αρχές. Στη συνέχεια Ελληνικά ρυμουλκά απεγκλωβίζουν το τούρκικο πλοίο και..... οδηγείται στην Τουρκία. Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εκδίδει ανακοίνωση, κατά την οποία, τα Ίμια, χαρακτηρίζονται ως τουρκικό έδαφος.

Εκεί αρχίζει μία σειρά αστοχιών και απαράδεκτων ενεργειών από την Ελληνική κυβέρνηση με κορύφωση την πτώση του ελικοπτέρου, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, τη θυσία των τριών παλικαριών του Πολεμικού Ναυτικού και την έναρξη των εθνικών εδαφικών υποχωρήσεων.

Κανείς δεν έχει καταλάβει ακόμη, γιατί στα Ίμια δεν μπορούμε να υψώσουμε την Ελληνική Σημαία. Εκεί που μπορούσαμε να διασώσουμε ένα τουρκικό πλοίο τον Δεκέμβριο του 1995, σε διάστημα ενός μηνός και με το πέρας των «επιχειρήσεων ντροπής», τον Ιανουάριο του 1996, μας αφαιρέθηκε αυτό το δικαίωμα και έκτοτε ούτε να πατήσουμε στις βραχονησίδες δεν μας επιτρέπεται..

Κανείς δεν κατάλαβε, αν ο άδικος χαμός των τριών Ελλήνων, έγινε σε συνθήκες μάχης ή σε συνθήκες εγκατάλειψης από το κέντρο αποφάσεων..

Κανείς δεν κατάλαβε, γιατί υπερ-εξοπλίζουμε την Ελλάδα με τεράστιο κοινωνικό τίμημα, στο πνεύμα της ισχυρής αποτρεπτικής δύναμης κι όταν παρουσιάζεται η ανάγκη, εκλιπαρούμε και ευγνωμονούμε για τις παρεμβάσεις τρίτων.

Η χρονική σύμπτωση των δηλώσεων του κ. Γιλμάζ, δημιουργεί μία συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα. Αναφέρθηκε σε σκοτεινές επιχειρήσεις της γείτονος χώρας, την περίοδο των Ιμίων.

Η Ελλάδα ζητά απαντήσεις και πρωτίστως ζητά από ώριμους πολιτικά ηγέτες να επιδιώξουν την άμεση διασαφήνιση και διαλεύκανση των καταγγελιών του πρώην Πρωθυπουργού της Τουρκίας.

Οι Έλληνες ζητούν να μάθουν, ποιοι ευθύνονται για τις βιβλικές καταστροφές στη χώρα μας, λόγω πυρκαγιών και να πληρώσουν.

Οι Έλληνες, πρέπει να μάθουν ποια είναι τα πραγματικά όρια της Ελληνοτουρικής φιλίας. Εξαντλούνται στη φρενήρη παρακολούθηση των τουρκικών σήριαλ, των κουμπαριών και των ζεϊμπέκικων, ενώ από την πίσω πόρτα χάνονται νησιά;

Τελικά αυτή η λυσσαλέα στήριξη της Ελλάδας για την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, τι απέδωσε; Μόνο την αποφυγή της κατηγορίας ότι δεν τη στηρίξαμε..την ώρα που μας έκαιγαν.. και την ώρα που πολλοί Ευρωπαίοι με πρώτη τη Γαλλία την πολεμούσαν. Σήμερα ακόμη και η ίδια η Τουρκία δεν θέλει την Ευρώπη, φυσικό, βλέποντάς την να καταρρέει. Αυτό το καταλάβαμε; ή θα μας πάρει καμιά δεκαριά χρόνια να το αντιληφθούμε;

Τόσο μας πήρε να καταλάβουμε, πως τα Ίμια δεν είναι επισκέψιμα από τους Έλληνες.

Τόσο μας πήρε να καταλάβουμε, πως όταν καίγεται «συγκροτημένα και οργανωμένα» η χώρα μας, όσοι κάνουν δεύτερες σκέψεις, δεν είναι συνωμοσιολόγοι, ούτε «φανατικοί εθνικιστές», είναι Έλληνες που ανησυχούν και απειλούνται.

Η πολιτική ηγεσία της χώρας μας, πρέπει να δημιουργήσει προϋποθέσεις εξωτερικής πολιτικής τέτοιες, που αφενός θα δικαιολογούν την δαπανηρή πολεμική επιχειρησιακή μας ετοιμότητα και αφετέρου και με αφορμή τη μαύρη επέτειο των Ιμίων, αλλά και των δηλώσεων Γιλμάζ, θα διασφαλίζουν πως κάθε Έλληνας, είναι ελεύθερος να υψώσει την Ελληνική σημαία, είτε το σπίτι του βρίσκεται στο Δίστομο, είτε στην Κυψέλη, είτε στα «Λιμνιά».
Διαβάστε περισσότερα...

Περήφανη δήλωση για το θέμα εφραιμ από το Ελληνικό ΥΠΕΞ προς τους Ρώσους "η Ελλάδα δεν δέχεται υποδείξεις….."



ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ


….Εμείς υποδείξεις δεχόμαστε μόνο από τους αμερικανούς τους γερμανούς τους γάλλους ενίοτε και από κανένα ιδιώτη μεγαλοεπενδύτη.
Εμείς είμαστε μια κυρίαρχη χώρα άσχετα εάν έχουμε γερμανό πρωθυπουργό και έχουμε καταλύσει την δημοκρατία στην χώρα μας.
Εμείς ξευτιλίζουμε καθημερινά τον λαό μας βγαίνοντας στο....
εξωτερικό κατηγορώντας τον σαν τεμπέλη και κλέφτη.

Εμείς έχουμε ορυκτό πλούτο και τόσα χρόνια δεν τον εκμεταλλευόμαστε γιατί δεν μας αφήνουν οι “σύμμαχοι” μας οι αμερικανοί.
Εμείς που ούτε κονσέρβα δεν μπορούμε να ανοίξουμε να φάμε εάν δεν ρωτήσουμε τους νταβατζηδες μας μιλάμε και λέμε σε ποιους, στους Ρώσους ότι και καλά δεν δεχόμαστε υποδείξεις .
Ποιος σοβαρός άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη θα ακούσει αυτή την δήλωση των ξεπουλημένων και προδοτών Ελλήνων κυβερνόντων και δεν θα πεθάνει στο γέλιο.

Θέλει περίσσιο θράσος να ισχυρίζεσε ότι δεν δέχεσαι υποδείξεις απο αλλες κυβερνήσεις την στιγμή που έχεις προδώσει, ξεπουλήσει και εξαθλιώσει όλο τον λαό σου για να εξυπηρετήσεις τα συμφέροντα των απανταχού της γης απατεώνων.
Είσαστε για πολλές κλωτσιές και στο τέλος δεν θα τις αποφύγετε .
Το ευτύχημα της υπόθεσης είναι ότι οι Ρώσοι και να ήθελαν δεν θα μπορούσαν να σας πάρουν στα σοβαρά λόγο του μη έντιμου πρότερου βίου σας.
Από την άλλη ξέρουν πολύ καλά ότι αυτά που λέτε δεν εκφράζουν τον Ελληνικό λαό ο όποιος έχει ιδιαίτερα φιλικά αισθήματα για τον δικαιολογημένα υπερήφανο λαό της Ρωσίας ….
Διαβάστε περισσότερα...

Ἡ σπουδαιότητα τοῦ Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ

τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

…Τό μεγαλύτερο ἐμπόδιο στή δυτικοποίηση τῆςὈρθοδοξίας ὑπῆρξε, τόσο στή Δύση, ὅσο καί στήν Ἀνατολή,ὁ Μοναχισμός. Διότι, ὅπως εὔστοχα παρατηρεῖ ὁ π. Ι. Ρωμανίδης, «εἰς αὐτόν διεσώζετο ἡ βιβλική παράδοσις τῶν Προφητῶν καί Ἀποστόλων, οἵτινες ἀπετέλουν τήν καρδίαν τῆς πατερικῆς παραδόσεως». Δέν εἶναι, συνεπῶς, περίεργηἡ ἐπικέντρωση τοῦ πολέμου κατά τῆς Ὀρθοδοξίας στό χῶρο τοῦ Μοναχισμοῦ. Οἱ Βαυαροί, ὡς Εὐρωπαῖοι,ἐγνώριζαν, ὅτι ὁ ἡσυχασμός διέσωζε τό γένος καί τήν ταυτότητά του σ' ὅλες τίς περιόδους τῆς δουλείας τοῦ(ἀραβοκρατία, φραγκοκρατία, τουρκοκρατία), ἀλλά παράλληλα καί τή «θεραπευτική ἀγωγή τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως», καί μέσα στόν κόσμο, μέ τήν ἐπιρροή τῶν Μοναχῶν στό λαό καί τή διακράτησηἑνιαίας πνευματικότητας στό χῶρο τόσο τῆς μοναστικῆς, ὅσο καί τῆς κοσμικῆς Ἐνορίας...

Αὐτό τόν ἰσχυρό σύνδεσμο Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ καί Ἑλληνικοῦ Ἔθνους ἔπρεπε πρώτιστα νά διαλύσει ἡ Εὐρώπη, γιά νά ἐπιτύχει τά σχέδιά της στήν Ἑλλάδα τοῦ 19ου αἰώνα. Καί αὐτό θά ἦταν δυνατόν μέ τήν ὁλοκληρωτική ἀποδυνάμωση τοῦ Μοναχισμοῦ καί τήν ἀλλοτρίωσή του…

Τίς ἐπιδιώξεις αὐτές διέγνωσε, μέ τήν πνευματική διαύγειά του, ὁ Κοσμᾶς...

Φλαμιάτος, κυρίως ἐν ἀναφορά πρός τό Ἅγιον Ὅρος, γιά τό ὁποῖο ἡ δυτική «ἐπιβουλή» ἦτανἀκόμη σφοδρότερη, λόγω τῆς σημασίας του γιά τόν ὀρθόδοξο Μοναχισμό γενικά καί τό ἙλληνικόἜθνος.

. . . Κατά τόν Κ. Φλαμιάτο τό Ἅγιον Ὅρος εἶναι «ὁ ἐπισημότερος τόπος τοῦ μοναδικοῦ τάγματος καί βίου», διότι διασώζει «τό πλέον ἱερόν παράδειγμα τῆς ὀρθοδόξου διαγωγῆς». Εἶναι δέ «τό μόνονὀρθόδοξον μέρος τό ὁποῖον διέμεινεν ἀνόθευτον καί ἀμίαντον» ἀπό τήν τήν ἐπιβουλήν τῆς Εὐρώπης». Αὐτά γράφονταν στά μέσα τοῦ 19ου αἰῶνος καί σήμαιναν στή γλώσσα τοῦ Φλαμιάτου,ὅτι τό Ἅγιον Ὅρος, καί φυσικά κάθε μοναστικός χῶρος, ποῦ διακρατεῖ τήν ἴδια παράδοση, διασώζειἕνα τρόπο ζωῆς στούς ἀντίποδες τοῦ «πολιτισμοῦ» τῆς Εὐρώπης. Οἱ ἀντιμοναστικές ἐνέργειες τῆς Ἀντιβασιλείας (βαυαροκρατία) καί τῶν εὐρωπαϊζόντων Ἑλλήνων ὑλοποίησαν τήνἀντιπαραδοσιακή νοοτροπία καί καθιέρωσαν ἀνάλογες συμπεριφορές, τίς ὁποῖες θά ἐνσαρκώνει στή συνέχεια, μέ ὅλες τίς περιστασιακές ἐκρήξεις της, ἡ συνεχῶς ἀλλάζουσα μορφές, ἀλλ' ὄχι καί οὐσία, Πολιτειοκρατία. Τά γεγονότα τοῦ 1833 εἶχαν ἀποφασιστική σημασία, διότι δημιούργησανἕνα πολύ κακό προηγούμενο καί ἐπέβαλαν μία στρεβλή πορεία. Δέν θεωροῦμε γι' αὐτό καθόλουὑπερβολική τήν ἀκόλουθη τοποθέτηση τοῦ π. Ι. Ρωμανίδη, «Ἡ ἐκρίζωσις τοῦ μοναχισμοῦ ἐπί τῆς βασιλείας τοῦ Ὄθωνος δέν ἦτο τυχαία. Οἱ Φράγκοι εὐγενεῖς καί βασιλεῖς, οἱ ἀνήκοντες εἰς τό παπικόν δόγμα, ὡς ὁ Ὄθων, δέν εἶναι ἁπλοί πιστοί, ἀλλά στενοί συνεργᾶται. Προσέτι δέ ὁ Ὄθων εὖρεν ἐνθουσιώδεις συνεργάτας εἰς τό ἔργον τοῦ ὀπαδούς τοῦ Κοραῆ, οἵτινες ἐγύρισαν τό Ἔθνοςὀπίσω εἰς τήν φιλοσοφίαν καί τήν

μεταφυσικήν της φραγκολατινικῆς παραδόσεως, αἵ ὁποῖαι εἶχον ἤδη εἰσέλθει εἰς τόν δρόμον τῆς χρεωκοπίας...»…
Διαβάστε περισσότερα...

Ρωσοιαπωνικό σχέδιο κλωνοποίησης του μαμούθ

22-12-11-25

Μία ομάδα επιστημόνων από το Μουσείο του Μαμούθ στην Γιακουτία (δημοκρατία στη σύνθεση της Ρωσικής Ομοσπονδίας) και του ιαπωνικού Πανεπιστημίου Κίνκι (Kinki) θα προχωρήσει το 2012 στην κλωνοποίηση του μαμμούθ, τα λείψανα του οποίου ανακαλύφτηκαν στην σιβηρική περιοχή του αιώνιου ψήφους.

Στο μηριαίον οστούν του γιγαντιαίου θηλαστικού ζώου διατηρήθηκε σε καλή κατάσταση ο μυελός, ο οποίος ακριβώς θα γίνει το γενετικό υλικό για την κλωνοποίηση του προϊστορικού ζώου.

Τα λείψανα του μαμμούθ ανακαλύφτηκαν το περασμένο καλοκαίρι κατά τις ανασκαφές στη βόρεια Γιακουτία. Το εύρημα χρονολογείται γύρω στο δέκατο τρίτο αιώνα π.Χ. Οι επιστήμονες σχεδιάζουν να δουν ένα υγιές μωρό μαμούθ μέσα σε πέντε κιόλας χρόνια.

ruvr.ru
 
Διαβάστε περισσότερα...

Εκτόξευση έξι αμερικανικών δορυφόρων από το Μπαϊκονούρ

28-12-11-11

Από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ (Καζακστάν) θα εκτοξευτεί σήμερα ο ρωσικός πύραυλος-φορέας Σογιούζ-2 με έξι αμερικανικούς δορυφόρους τηλεπικοινωνίας Globalstar-2
Γίνεται λόγος για την τρίτη ήδη από τις τέσσερις προβλεπόμενες από την αντίστοιχη διμερή συμφωνία εκτοξεύσεις. Οι προηγούμενες δύο εκτοξεύσεις έγιναν φέτος και πέρυσι.

Το σύστημα Globalstar προορίζεται για την παραχώρηση υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας ποιότητας σε ευρύ κύκλο χρηστών. Το σύστημα καλύπτει μεγάλες περιοχές του πλανήτη μας, μαζί και το έδαφος της Ρωσίας.

ruvr.ru
Διαβάστε περισσότερα...