Τελευταίος σταθμός: Νοσοκομείο Σωτηρία

Καθώς το στοιχειωμένο τραίνο της Μεταπολίτευσης ολοκληρώνει την πένθιμη διαδρομή του, οι επιβάτες του ζαλισμένοι από μια τριανταεπτάχρονη νάρκωση που έχει καταστρέψει μεθοδικά και τον τελευταίο ζωντανό νευρώνα στον εγκέφαλό τους, παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο Έλληνας του καναπέ έχει γίνει φιλόσοφος και ρήτωρ.

Ο Έλληνας συζητάει το πρόβλημά του, το αναλύει, το κουράζει, το τεντώνει, το εξαντλεί και έχοντας έτσι επιτελέσει το καθημερινό του καθήκον στον πνευματικό αυνανισμό, πέφτει λιπόθυμος σε έναν ύπνο βαρύ, με το χέρι του να κρατά σφιχτά το τηλεκοντρόλ. Αυτή είναι η μια μερίδα των ασθενών, η μεγαλύτερη, που αγχώνεται και αγανακτεί τώρα, που ξεβολεύτηκε και αναγκάστηκε να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσει -κυριολεκτικά- τις επιλογές της. Επιλογές, που μέσω δημοκρατικών εκλογικών διαδικασιών οδήγησαν την Ελλάδα να απλώνει ατιμωτικά το χέρι ζητώντας έλεος και ελεημοσύνη.

Υπάρχει όμως και μια άλλη μερίδα ασθενών που πιστεύει πως κάνει αντίσταση κατά του καθεστώτος. Ένα μέρος αυτών το πιστεύει πραγματικά, χαμένο μέσα στην μακαριότητα της ηλιθιότητάς του, ενώ ένα άλλο μέρος τους γνωρίζει πολύ καλά πως αυτό που κάνει δεν είναι αντίσταση, παρά ενδυνάμωση του ίδιου του καθεστώτος που τους θρέφει.

Για να εξηγούμαστε μια και καλή λοιπόν και να ξαναμάθουμε κάποιες έννοιες, απλές, ελληνικές λέξεις, αντίσταση σημαίνει δράση, αλλά όχι καταστροφή και αδικία ή ηλιθιότητα. Η δράση πρέπει να έχει και αντίδραση, δηλαδή αποτελέσματα. Έτσι πρέπει όλοι να καταλάβουν πως: δεν είναι αντίσταση οι «Αγανακτισμένοι». Δεν είναι αντίσταση οι απεργίες. Δεν είναι αντίσταση οι «ειρηνικές διαδηλώσεις» έξω από το Κοινοβούλιο. Δεν είναι αντίσταση η καταστροφή της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας. Δεν είναι αντίσταση οι δολοφονίες πολιτών. Η αντίσταση ξεκινάει πρώτα εγκεφαλικά, μετά κατεβαίνει στην καρδιά και όταν φτάσει στο κέντρο του σώματος όπου παλιά πίστευαν ότι κατοικεί η ψυχή, τότε ξεχύνεται αδίστακτη εναντίον του Εχθρού παρέα με τη Νέμεση και αποδίδουν Δικαιοσύνη. Ψυχή και Νέμεσις μαζί λοιπόν, θα αποδώσουν Δικαιοσύνη.