H κύρια ερευνητική δραστηριότητα του εργαστηρίου Μοριακής Παρασιτολογίας εστιάζεται στη μελέτη του παθογόνου πρωτόζωου Leishmania και της λεϊσμανίασης, ομάδας μολυσματικών ασθενειών που προκαλεί αυτό το παρασιτικό πρωτόζωο.
Η λεϊσμανίαση, δερματική, βλεγονοδερματική και σπλαχνική, εμφανίζει ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων η σοβαρότητα των οποίων ποικίλλει. Προκαλείται από διάφορα είδη του παράσιτου Leishmania που μεταδίδονται στον θηλαστικό ξενιστή με τσίμπημα σκνίπας του γένουςPhlebotomus ή Lutzomyia.
Η λεϊσμανίαση, δερματική, βλεγονοδερματική και σπλαχνική, εμφανίζει ευρύ φάσμα κλινικών εκδηλώσεων η σοβαρότητα των οποίων ποικίλλει. Προκαλείται από διάφορα είδη του παράσιτου Leishmania που μεταδίδονται στον θηλαστικό ξενιστή με τσίμπημα σκνίπας του γένουςPhlebotomus ή Lutzomyia.
Μερκές μορφές της ασθένειας, όπως η σπλαχνική λεϊσμανίαση (kala-azar) είναι θανατηφόρες αν δεν χορηγηθεί έγκαιρα θεραπευτική αγωγή. Η Λεισμανίαση, θεωρείται ασθένεια εξέχουσας σπουδαιότητας για τη Δημόσια Υγεία, με 2 εκατομμύρια νέα κρούσματα το χρόνο, και μεγάλη κοινωνικο-οικονομική σημασία (WHO site).
Στη χώρα μας αναφέρονται περίπου 50 περιστατικά σπλαχνικής λεϊσμανίασης το χρόνο. Η μόλυνση του σκύλου, δεξαμενή του παράσιτου φτάνει το 34% (οροθετικότητα) στις ενδημικές περιοχές όπως η Αττική. Όμως οι αριθμοί αυτοί πιθανότατα δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα αφού η καταγραφή των περιστατικών παρ’ όλο που είναι υποχρεωτική δεν είναι συστηματική.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για τον έλεγχο του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των κρουσμάτων, θεωρεί επιτακτική ανάγκη την ανάπτυξη νέων μη τοξικών φαρμάκων και τηνπαρασκευή εμβολίου. Επίσης, η ανάπτυξη αξιόπιστων και ευαίσθητων διαγνωστικών εργαλείων/μεθόδων για την ανίχνευση του παράσιτου στα πρώτα στάδια της μόλυνσης θεωρείται εξέχουσας σημασίας.
Με απώτερο στόχο να συμβάλλουμε στα παραπάνω οι ερευνητικοί άξονες του εργαστηρίου εστιάζονται τόσο στη μελέτη της κυτταρικής/μοριακής βιολογίας του παθογόνου μικροοργανισμού όσο και στην κατανόηση των κυτταρικών και μοριακών μηχανισμών που εμπλέκονται στην παθογένεια (αλληλεπίδραση του παρασίτου με τα κύτταρα ξενιστές). Ειδικότερα, οι ερευνητικές δραστηριότητες του εργαστηρίου επικεντρώνονται:
Στον καθορισμό παραγόντων του παθογόνου που παίζουν σημαντικό ρόλο στον κυτταρικό κύκλο και/ή στον κύκλο ζωής του και εμπλέκονται στη μολυσματικότητα/παθογένεια.
Στη μελέτη μορίων όπως τη κινάση της συνθετάσης του γλυκογόνου (GSK-3) που θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχους-φαρμάκων στις τρυπανοσωματίδες και την ανάδειξη νέων μορίων (π.χ. παράγωγα φυσικών προϊόντων) με αντι-παρασιτική δράση.
Στην ανάπτυξη μοριακών τεχνικών ανίχνευσης και τυποποίησης των ειδών Leishmania και μελέτη της πληθυσμιακής δομής στελεχών που απομονώνται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη
Στη χώρα μας αναφέρονται περίπου 50 περιστατικά σπλαχνικής λεϊσμανίασης το χρόνο. Η μόλυνση του σκύλου, δεξαμενή του παράσιτου φτάνει το 34% (οροθετικότητα) στις ενδημικές περιοχές όπως η Αττική. Όμως οι αριθμοί αυτοί πιθανότατα δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα αφού η καταγραφή των περιστατικών παρ’ όλο που είναι υποχρεωτική δεν είναι συστηματική.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, για τον έλεγχο του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των κρουσμάτων, θεωρεί επιτακτική ανάγκη την ανάπτυξη νέων μη τοξικών φαρμάκων και τηνπαρασκευή εμβολίου. Επίσης, η ανάπτυξη αξιόπιστων και ευαίσθητων διαγνωστικών εργαλείων/μεθόδων για την ανίχνευση του παράσιτου στα πρώτα στάδια της μόλυνσης θεωρείται εξέχουσας σημασίας.
Με απώτερο στόχο να συμβάλλουμε στα παραπάνω οι ερευνητικοί άξονες του εργαστηρίου εστιάζονται τόσο στη μελέτη της κυτταρικής/μοριακής βιολογίας του παθογόνου μικροοργανισμού όσο και στην κατανόηση των κυτταρικών και μοριακών μηχανισμών που εμπλέκονται στην παθογένεια (αλληλεπίδραση του παρασίτου με τα κύτταρα ξενιστές). Ειδικότερα, οι ερευνητικές δραστηριότητες του εργαστηρίου επικεντρώνονται:
Στον καθορισμό παραγόντων του παθογόνου που παίζουν σημαντικό ρόλο στον κυτταρικό κύκλο και/ή στον κύκλο ζωής του και εμπλέκονται στη μολυσματικότητα/παθογένεια.
Στη μελέτη μορίων όπως τη κινάση της συνθετάσης του γλυκογόνου (GSK-3) που θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχους-φαρμάκων στις τρυπανοσωματίδες και την ανάδειξη νέων μορίων (π.χ. παράγωγα φυσικών προϊόντων) με αντι-παρασιτική δράση.
Στην ανάπτυξη μοριακών τεχνικών ανίχνευσης και τυποποίησης των ειδών Leishmania και μελέτη της πληθυσμιακής δομής στελεχών που απομονώνται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου