Οι εκλογές δεν ανατρέπουν!

 Δεν είναι λίγοι οι, ανά την υφήλιο, δημοσιολόγοι και στοχαστές οι οποίοι έχουν διατυπώσει ώς σήμερα την άποψη ότι: «Αν οι εκλογές ήταν επικίνδυνες για το Σύστημα και απειλούσαν το καθεστώς, θα τις είχαν καταργήσει από τον... προπερασμένο αιώνα!».
Η κλασική αυτή ρήση περιέχει μια σημαντική ιστορική αλήθεια, βεβαιωμένη στην πράξη χιλιάδες φορές ανά τον κόσμο, – αλλά και απαξιώνει τη μεγαλύτερη κατάκτηση των αστικών επαναστάσεων: την καθολική ψηφοφορία και την αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας, – με όσες, έστω, στρεβλώσεις υφίσταται η αρχή αυτή.
Η ιστορική αλήθεια είναι ότι με τις εκλογές δεν ανατρέπονται καθεστώτα, ούτε οι Αρχουσες Τάξεις παραδίδονται αμαχητί, διότι (υποτίθεται ότι) η αντιπαράθεση προγραμμάτων γίνεται σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης. Και,
Η απαξίωση της προσφυγής στον Λαό υποβαθμίζει το ένα από τα δύο μεγάλα σκέλη των Δημοκρατικών Αγώνων των Λαών (Ταξική πάλη και Πολιτική πάλη), δίχως τις οποίες δεν θα είχαν κερδίσει τίποτε οι Λαοί.
Οι σκέψεις αυτές αποτελούν την απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι – συνειδητά ή ασυνείδητα – φοβούνται ανατροπές στις 6 Μαΐου ή βλέπουν πλήρη διάλυση των αστικών κομμάτων ή πιθανολογούν την υπερψήφιση της Αριστεράς ή πιστεύουν ότι η οργή των εκλογέων αποτελεί χείριστο σύμβουλο για την κάλπη κ.λπ. κ.λπ.
Μακάρι όλα αυτά να ήταν αλήθεια, αλλά δεν είναι. Οι δυνάμεις της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας έχουν πολλές εφεδρείες ερεισμάτων. Οσες ζημιές και αν υπέστησαν τα δίκτυά τους και οι μηχανισμοί τους και οι διασυνδέσεις τους με την κοινωνία, – επηρεάζουν ακόμη ένα ποσοστό του Λαού, το οποίο κυμαίνεται από 45% μέχρι και πέραν από το 50%!
Η 6η Μαΐου δηλαδή θα καταφέρει ένα ηχηρό ράπισμα στο Κατεστημένο, αλλά δεν πρόκειται να το γκρεμίσει. Δεν πρόκειται να το ανατρέψει, – ακόμη και αν συρρικνώσει σημαντικά τους κύριους φορείς του. Διότι τα αστικά κόμματα αποτελούν μεταξύ τους συγκοινωνούντα δοχεία, με αποτέλεσμα όσοι φεύγουν από το ένα να περνάνε στο άλλο και το καθεστώς να δημιουργεί νέα πολιτικά συστήματα, νέες κομματικές και πολιτικές ισορροπίες και νέους (αστικούς και πάλι) συσχετισμούς.
Ελλοχεύει, φυσικά, στις προκείμενες εκλογές ένας σημαντικός κίνδυνος: Ο φόβος της συντριβής να οδηγήσει κομματικούς και εκλογικούς μηχανισμούς σε σκολιές ατραπούς – όπως εκείνες των «ελληνοποιήσεων» του 2000, όταν προστέθηκαν επιλεκτικά ψηφοφόροι σε εκλογικές περιφέρειες, όπου η παρουσία τους εξασφάλιζε έδρα.
Ενα παρόμοιο ενδεχόμενο, υπό τις παρούσες περιστάσεις, θα ήταν καταστροφικό. Διότι, αν υπάρξουν κρούσματα δυνάμενα να θέσουν υπό αμφισβήτηση τη γνησιότητα και εγκυρότητα των εκλογών, η χώρα (και η κοινωνία μαζί της) θα τιναχτούν στον αέρα...
Σκεφθείτε τι θα συμβεί αν στις 7 Μαΐου, αντί να σχημαστιστεί κυβέρνηση, αμφισβητηθεί το αποτέλεσμα και ξεσπάσει πολιτική κρίση – χωρίς, μάλιστα, να υπάρχει Ρυθμιστής του Πολιτεύματος – προκειμένου να καταλαγιάσει και τα πνεύματα και την κρίση!


http://www.adesmeytos.gr/