Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ
Με το φάντασμα της ακυβερνησίας να στοιχειώνει τον πολιτικό κόσμο, καλό θα είναι να ξέρουμε τι προβλέπει το Σύνταγμα για την παροχή της διερευνητικής εντολής και τις διαδικασίες που τη συνοδεύουν.
Στην -ορατή- περίπτωση που το βράδυ των εκλογών της 6ης Μαϊου κανένα κόμμα δεν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, τότε πρέπει να διακριβωθεί πιο κόμμα θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της νέας Βουλής. Σύμφωνα με το καταστατικό χάρτη της χώρας αν κανένα κόμμα δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία, τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει την εντολή στον αρχηγό του πρώτου σε ψήφους κόμματος. Αν δεν μπορέσει αυτός να σχηματίσει κυβέρνηση στη συνέχεια τη μεταβιβάζει στον αρχηγό του δεύτερου σε κοινοβουλευτική δύναμη κόμματος. Στο ενδεχόμενο που δεν τελεσφορήσει κι αυτή, τότε ο ανώτατος άρχοντας της χώρας καλεί τον αρχηγό του τρίτου σε αριθμό βουλευτών κόμματος. Κάθε διερευνητική εντολή ισχύει για τρεις ημέρες. Αν επέλθει "ναυάγιο", τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζητεί από τους αρχηγούς των κομμάτων να επιδιώξουν το σχηματισμό κυβέρνησης απ' όλα τα κόμματα. Παράλληλα με την προκήρυξη εκλογών.
Σε περίπτωση απροθυμίας του, τότε αναθέτει στον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου ή του Ελεγκτικού Συνεδρίου το σχηματισμό κυβέρνησης, από το δυνατόν ευρύτερης αποδοχής προκειμένου να διενεργήσει εκλογές, διαλύοντας παράλληλα τη βουλή. Το άρθρο 37 του Συντάγματος προβλέπει ότι αν ένα κόμμα δεν έχει αρχηγό κι εκπρόσωπο ή αυτοί δεν καταφέρουν να εκλεγούν βουλευτές - κάτι απίθανο- τότε ο Π.Δ. δίνει την εντολή σ' αυτόν που προτείνει η κοινοβουλευτική ομάδα του συγκεκριμένου κόμματος. Επίσης, στην πιθανότητα τα κόμματα να είναι ισοδύναμα σε βουλευτικές έδρες, τότε στις διερευνητικές εκλογές προηγείται εκείνο που έλαβε τις περισσότερες ψήφους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου