Σύμφωνα με το σύνταγμα της Κύπρου (άρθρο 4), η σημαία που θα είχε το νέο κράτος θα έπρεπε να ήταν ουδέτερου χρώματος. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Δρ Fazil Kuçuk έψαχναν να βρουν ένα καλό σχέδιο, κοινής αποδοχής, μάταια όμως. Ο Πρόεδρος Μακάριος είχε ζητήσει από το στενό του συνεργάτη, Νίκο Κρανιδιώτη, να σχεδιάσει μια σημαία, η οποία όμως δεν του άρεσε. Στις 12 Αυγούστου 1960 ένας Τουρκοκύπριος δάσκαλος (Ισμέτ Γκιουνέι)ζωγραφικής από την Τουρκική Σχολή Itati, φίλος με τον Αντιπρόεδρο Kuçuk, για να παραδώσει στον τελευταίο ένα γράμμα. Στην απεγνωσμένη προσπάθειά του ο Μακάριος να παραδώσει τη σημαία του νεοσύστατου Κράτους στον Άγγλο κυβερνήτη, ζήτησε από το δάσκαλο να σχεδιάσει μια σημαία για την Κύπρο.
Όταν του ζητήθηκε να σχεδιάσει τη νέα σημαία, του είπαν ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει το άσπρο, που εμφανίζεται και στην Ελληνική και στην Τουρκική σημαία, αλλά θα έπρεπε να αποφύγει το κόκκινο, που εμφανίζεται στην Τουρκική σημαία, και το μπλε, που χρησιμοποιείται στην Ελληνική σημαία. Έτσι, κάθισε και σχεδίασε μια χάλκινη Κύπρο, πλαισιωμένη από δύο κλαδιά ελιάς, πάνω σε λευκό χαρτί. Η σημαία αυτή, που έγινε η μετέπειτα Κυπριακή σημαία, ήταν αρεστή στο Μακάριο και τον Kuçuk.
Στο κέντρο της σημαίας υπάρχει το σχήμα του χάρτη της Κύπρου σε κίτρινο χρώμα του χαλκού (144-C). Οι κλάδοι ελιάς κάτω από το σχήμα της Κύπρου έχουν χρώμα πράσινο (336-C), σε αναλογία 3:5, σύμφωνα με τα διεθνή χρώματα PMS. Το λευκό χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει τη «νεότητα» της Δημοκρατίας και να δώσει το στίγμα της ειρήνης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Το κίτρινο χρώμα για το χάρτη της Κύπρου χρησιμοποιήθηκε (αντί του αρχικού χρώματος του χαλκού) για ευκολότερη αναπαραγωγή και συμβολίζει το χαλκό, το μέταλλο που αντιπροσωπεύει την Κύπρο, στην οποία έδωσε και το όνομά της. Το πράσινο (με τους κλάδους ελιάς) συμβολίζει και πάλι την ειρήνη.
Ήταν το πρωί της 16ης Αυγούστου του 1960, που υψωνόταν σ΄ όλα τα δημόσια κτίρια της Κύπρου η σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πρώτη κυπριακή σημαία που στάλθηκε στο εξωτερικό ήταν αυτή που δωρήθηκε στο Κέντρο Ηθικού Επανοπλισμού, στην Ελβετία. Σήμερα, η κυπριακή σημαία αποτελεί την παρακαταθήκη της Δημοκρατίας στο μαρτυρικό και τουρκοπατημένο τόπο.
Όταν του ζητήθηκε να σχεδιάσει τη νέα σημαία, του είπαν ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει το άσπρο, που εμφανίζεται και στην Ελληνική και στην Τουρκική σημαία, αλλά θα έπρεπε να αποφύγει το κόκκινο, που εμφανίζεται στην Τουρκική σημαία, και το μπλε, που χρησιμοποιείται στην Ελληνική σημαία. Έτσι, κάθισε και σχεδίασε μια χάλκινη Κύπρο, πλαισιωμένη από δύο κλαδιά ελιάς, πάνω σε λευκό χαρτί. Η σημαία αυτή, που έγινε η μετέπειτα Κυπριακή σημαία, ήταν αρεστή στο Μακάριο και τον Kuçuk.
Στο κέντρο της σημαίας υπάρχει το σχήμα του χάρτη της Κύπρου σε κίτρινο χρώμα του χαλκού (144-C). Οι κλάδοι ελιάς κάτω από το σχήμα της Κύπρου έχουν χρώμα πράσινο (336-C), σε αναλογία 3:5, σύμφωνα με τα διεθνή χρώματα PMS. Το λευκό χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει τη «νεότητα» της Δημοκρατίας και να δώσει το στίγμα της ειρήνης ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Το κίτρινο χρώμα για το χάρτη της Κύπρου χρησιμοποιήθηκε (αντί του αρχικού χρώματος του χαλκού) για ευκολότερη αναπαραγωγή και συμβολίζει το χαλκό, το μέταλλο που αντιπροσωπεύει την Κύπρο, στην οποία έδωσε και το όνομά της. Το πράσινο (με τους κλάδους ελιάς) συμβολίζει και πάλι την ειρήνη.
Ήταν το πρωί της 16ης Αυγούστου του 1960, που υψωνόταν σ΄ όλα τα δημόσια κτίρια της Κύπρου η σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η πρώτη κυπριακή σημαία που στάλθηκε στο εξωτερικό ήταν αυτή που δωρήθηκε στο Κέντρο Ηθικού Επανοπλισμού, στην Ελβετία. Σήμερα, η κυπριακή σημαία αποτελεί την παρακαταθήκη της Δημοκρατίας στο μαρτυρικό και τουρκοπατημένο τόπο.
Aν γνωρίζει κάποιος περισσότερα παρακαλώ ας το αναφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφή