ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Η Θεσσαλονίκη και πάλι και για ΠΑΝΤΑ Ελληνική!

Το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου του 1912 υπογράφεται το πρωτόκολλο παραδόσεως της Θεσσαλονίκης στον Ελληνικό Στρατό.

Στις 25 Οκτωβρίου ο ελληνικός στρατός πέρασε τον Αξιό ποταμό και ετοιμάστηκε για επίθεση στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο, ο Ταχσίν πασάς πρότεινε την, υπό όρους, παράδοση της πόλης στους Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος αντιπρότεινε τη μεταφορά των Τούρκων αξιωματικών στη Μικρά Ασία, δίνοντας διορία έως τα ξημερώματα της 26ης Οκτωβρίου.

Οι Τούρκοι δέχθηκαν, ζητώντας παράλληλα να πάρουν μαζί τους και 5.000 όπλα, όρο που απέρριψε ο Κωνσταντίνος, δίνοντας δίωρη παράταση για τελική συμφωνία. Η νέα διορία πέρασε και ο ελληνικός στρατός ετοιμάστηκε για επίθεση, όμως τελικά, ο Ταχσίν πασάς ανακοίνωσε ότι δέχονταν τους ελληνικούς όρους.

Μέσα στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, στέκεται ἀπὸ τὸ 1914, εὐχαριστήρια εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀφιέρωσε στὸν Κύριο καὶ Σωτήρα μας, ὁ τότε Ἕλλην Βασιλεὺς Κωνσταντῖνος, ποὺ τὴν ἐλευθέρωσε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ὡς Ἀρχιστράτηγος τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ, μὲ Πρωθυπουργὸ τὸν Ἐλευθέριο Βενιζέλο! 

Στὸ κάτω μέρος τῆς πανέμορφης καὶ τεράστια εἰκόνας, ὑπάρχει ἡ ἑξῆς ἀφιερωματικὴ ἐπιγραφή: "Σοὺ τῷ πανσέπτω τεμένει Μυροβλήτα, ὁ ἀνακτήσας ἐκ τῶν ἀθέων Τούρκων Ἕλλην Βασιλεὺς ἀνταπέδωκεν αὔθις, προσήλωσαν τὴν δὲ Χριστοῦ τὴν εἰκόνα Ἰωασαφαῖοι ζωγράφοι οἱ ἐν Ἄθω ἱστορήσαντες τὸ τέμπλον μετὰ ζήλου. 1914"

 
Ἡ Ἀπελευθέρωση τῆς Πρωτεύουσας τῆς Μακεδονίας, ἦταν τότε ἕνα ἄπιαστο, ἕνα ἀνέλπιστο ὄνειρο, ποὺ ἔγινε πραγματικότητα, μὲ ποταμοὺς αἵματος καὶ θυσιῶν! Κι αὐτὲς τὶς ἐθνικὲς θυσίες, αὐτὸ τὸ Ἔπος, δὲν ἔχει κανεὶς δικαίωμα νὰ τὸ προσβάλει καὶ νὰ τὸ ἀγνοήσει. Κανεὶς δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ προσβάλει τὴν τιμή, τὴν ἑλληνικότητα καὶ τὴν μοναδικότητα τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ καὶ τῶν ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ! Ἡ Ὑπεράσπιση τῆς Ἱστορίας καὶ τοῦ Ὀνόματος, εἶναι ἐθνικὸ καθῆκον καὶ ὑποχρέωση! Καὶ θὰ τὸ ὑπενθυμίζει αἰώνια ἡ ἀφιερωματικὴ εἰκόνα τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ μας, ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τοὺς "ἀθέους Τούρκους"!

ΜΙΚΡΟ ΣΧΟΛΙΟ: Οι τότε Κυβερνήτες, ανεξαρτήτως αν ήταν Βασιλιάδες, πολιτικοί ή στρατιωτικοί ΕΚΑΝΑΝ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ μετά από ανάλογες μεγάλες νίκες.

Οι συγκρίσεις με τους σημερινούς βρωμιάρηδες χριστιανομάχους, αμείλικτες: Κι όμως, τα αφιερώματα αυτά ΥΠΑΡΧΟΥΝ και υπενθυμίζουν την ευγνωμοσύνη των Ελλήνων στον Θεό για την ευτυχή κατάληξη του αγώνα τους, που ήταν η απελευθέρωση των σκλαβωμένων πατρίδων.

Στην προκειμένη περίπτωση, ΑΝΗΜΕΡΑ της εορτής του Προστάτη της Αγίου Δημητρίου, απελευθερώθηκε η Θεσσαλονίκη: Για μερικούς "σύμπτωση", για όλους εμάς ένα μικρό θαύμα!