Μέρες πονηρές...

Προσέξτε την αντίφαση: Όταν κατέρρευσε η τράπεζα Lehman Brothers στην Αμερική, η αμερικανική κυβέρνηση αλλά και οι ευρωπαϊκές (ανάμεσα στις οποίες και η τότε ελληνική), στήριξαν με παροχές εγγυήσεων τις τράπεζες, για να αποφευχθεί γενικότερη ανάφλεξη - ντόμινο.

Σήμερα, και ενώ ειδικά το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει βαθμολογηθεί διεθνώς (εδώ και καιρό!) ως περισσότερο αξιόπιστο από έτερα, προσπαθούν οι ευρωζωνιστές μετά μανίας να το... βουλιάξουν κι αυτό με ένα βαθύ "κούρεμα" των χρεών του ελληνικού Δημοσίου, που ίσως προσεγγίσει, κατά τον ευφυέστατο και πολύ χαριτωμένο εταίρο μας κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ίσως και το αποτρόπαιο εξήντα (60) τοις εκατό!

Το ερώτημα είναι τι θα έκανε στη συνέχεια, μετά από ένα τέτοιο ενδεχόμενο κάζο για τις Τράπεζες (και όχι μόνον γι' αυτές αλλά ας μην ανοιχτεί σήμερα η στήλη περισσότερο!) η ελληνική κυβέρνηση. Καθώς και άλλες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Για να αποφευχθεί ένα ανάλογο ντόμινο όπως εκείνο που φοβήθηκαν (υποτίθεται!) μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, θα αρχίσουν άραγε να ξαναδίνουν... πακέτα εγγυήσεων; Τρέμω ότι, οι αθεόφοβοι ευρωζωνιστές, αν δεν είναι αντιφατικοί μέχρι κακουργήματος, ίσως τα έχουν τελείως χαμένα!

Επιπλέον, προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς γυρεύει η αλεπού που ακούει στο όνομα "Ντόιτσε Μπανκ", με τα σούρτα φέρτα των εντίμων εκπροσώπων της (Γ. Άκερμαν κ.λπ.) έως τη... Θράκη. Τι ακριβώς γυρεύουν εκεί πάνω; Πάνε να χαντακώσουν, οι αθεόφοβοι, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και να αναδείξουν τη... Γερμανία; Και, κατόπιν τέτοιων κινήσεων, φθάνουν να χαρακτηρίζουν κάποιοι αναγνώστες τον υπογράφοντα ως υπερβολικό! Επειδή επιμένει να χτυπάει καμπανάκι ενδεχόμενου αφελληνισμού της χώρας!

Θέλετε και άλλα; Θυμάστε να τέθηκαν ποτέ οι Γερμανοί, σε σχέση με γεωπολιτικές αξιώσεις των Τούρκων, απέναντι στους τελευταίους; Συγχωρήστε μου ένα σύντομο παραλληλισμό, αλλά νομίζω ότι στις πονηρές ημέρες που περνάμε έχει μεγάλη σημασία: Ο ογδονταεννιάχρονος, ζωή να 'χει, Γερμανοαμερικανός Χένρι Κίσιντζερ, αρχιτέκτονας μιας πολυδαίδαλης εξωτερικής πολιτικής για την Αμερική (που, τελικά, νομίζω ότι στοίχισε ιστορικά -αλλά κυρίως ηθικά- στο κύρος των ΗΠΑ), μιλώντας προ ελαχίστων ημερών στην Κωνσταντινούπολη, κάλεσε την Τουρκία να καλύψει το κενό που θα αφήσουν οι ΗΠΑ φεύγοντας από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αφού τα... ξαναφτιάξει με το Ισραήλ! Διερωτώμαι αν αυτά τα πράγματα βαίνουν, τάχα, αντιθέτως, ή, μήπως, βαίνουν παραλλήλως και ταυτοχρόνως με όσα σκαρφίζεται το τρίδυμο Γκιούλ - Ερντογάν - Νταβούτογλου, για την ασφυκτική περικύκλωση της Ρωσίας στις παρακαυκάσιες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες... Θυμίζω ότι ο Αχμέτ Νταβούτογλου, στη διάρκεια ομιλίας του για τη συμπλήρωση εικοσαετίας από την ανεξαρτητοποίηση τουρκόφωνων δημοκρατιών της περιοχής (Αζερμπαϊτζάν, Καζακστάν, Κιργιζιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν), τις κάλεσε να συμπεριφέρονται ενιαίως με την Τουρκία, ως... ένα έθνος - κράτος! Άντε, μετά, να μην προκληθούν βαρύτατα προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή. Η οποία, στο κάτω-κάτω, είναι εύλογο ότι ανήκει στη σφαίρα των πολύ μεγάλων -και πλήρως κατανοητών- ενδιαφερόντων της Ρωσίας!










www.adesmeytos.gr