Πηγή : http://emed.med.uoa.gr Mε κλίκ στις εικόνες σας παραπέμπει στην ιστοσελίδα και με διπλό τις μεγαλώνει.
Αίμα
Εικόνα 1 Σωληνάριο αιματοκρίτη με αίμα μετά από φυγοκέντρηση στα 2500 RPM για 10 min . Στο σωληνάριο φυγοκέντρησης που έχει προστεθεί κάποια αντιπηκτική ουσία η ερυθρωπή στιβάδααντιπροσωπεύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια που αποτελούν το 43% του όγκου του αίματος. Το υπερκείμενο διαυγές κίτρινο υγρό αποτελεί το πλάσμα. Μεταξύ της στιβάδας των ερυθροκυττάρων και του πλάσματος υπάρχει ένα λεπτό στρώμα (1%) λευκοκυττάρων ( buffy coat ).
Μια λεπτή στιβάδα αιμοπεταλίων μη διακριτή με γυμνό μάτι καλύπτει τα λευκοκύτταρα.
Εικόνα 2
Α . Μέθοδος προετοιμασίας επιχρίσματος αίματος. Το επίχρισμα λαμβάνεται μετά από την επίστρωση σε πλακίδιο δείγματος περιφερικού αίματος αναμεμειγμένου με αντιπηκτική ουσία και τη χρώση του με χρωστικές τύπου Romanovsky .
Β . Στα χρωματισμένα επιχρίσματα η περιοχή Γ είναι η κατάλληλη για τη παρατήρηση των ερυθροκυττάρων, ενώ η περιοχή Δ δεν είναι κατάλληλη.
Γ. Στην περιοχή αυτή παρατηρείται μικρή επικάλυψη των κυττάρων μεταξύ τους.
Δ . Στην περιοχή Δ το επίχρισμα των ερυθροκυττάρων είναι πολύ λεπτό και η αραιοχρωματική κεντρική περιοχή των κυττάρων δεν είναι ευδιάκριτη.
Ε. Επίχρισμα περιφερικού αίματος . Διακρίνονται 6 λευκοκύτταρα, αιμοπετάλια και πολυάριθμα απύρηνα ερυθροκύτταρα.
Εικόνα 3 Φυσιολογική μορφολογία ώριμων ερυθροκυττάρων σε χρωματισμένο επίχρισμα περιφερικού αίματος. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση.
Εικόνα 4 Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου σάρωσης φυσιολογικού ερυθροκυττάρου ανθρώπου. Παρατηρήστε το σχήμα του αμφίκοιλου δίσκου. Χ3300
Εικόνα 5 Φωτομικρογραφία επιχρίσματος αίματος που δείχνει αρκετά ερυθροκύτταρα, αιμοπετάλια και ένα ουδετερόφιλο. Το ουδετερόφιλο έχει ένα μόνο πυρήνα με ποικίλο αριθμό λοβών. Το κυτταρόπλασμα φέρει πολύ μικρά (στο όριο της διακριτικής ικανότητας του φωτομικροσκοπίου) ειδικά κοκκία. Η ασθενής χρωστική ιδιότητα των ειδικών κοκκίων είναι υπεύθυνη για την κυτταροπλασματική ουδετερόφιλη εμφάνιση. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 6 Ραβδοπύρηνο με πεταλοειδή πυρήνα. Το κύτταρο αυτό αποτελεί το τελικό στάδιο ωρίμανσης του ώριμου ουδετερόφιλου. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 7 Ουδετερόφιλο από θήλυ που δείχνει το ανενεργό Χ χρωμόσωμα σαν μια μικρή συμπυκνωμένη απόφυση με μορφή «πλήκτρου τυμπάνου» (βέλος) σε έναν από τους λοβούς του πυρήνα. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 8. Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου ουδετερόφιλου του ανθρώπου που έχει χρωματισθεί για υπεροξειδάση. Το κυτταρόπλασμα περιέχει δύο τύπους κοκκίων: Τα μικρά, ωχρά, αρνητικά για υπεροξειδάση ειδικά κοκκία και τα μεγαλύτερα, πυκνά, θετικά για υπεροξείδωση αζουρόφιλα κοκκία. Ο πυρήνας είναι λοβιώδης και η συσκευή Golgi είναι μικρή. Το αδρό ενδοπλασματικό δίκτυο και τα μιτοχόνδρια δεν είναι πολλά, επειδή το κύτταρα βρίσκεται στο τελικό στάδιο της διαφοροποίησής του. X27.000 (Αναπαραγωγή μετά από άδεια από τον Bainton DF: Selective abnormalities of azurophil and specific granules of human neutrophilic leukocytes. Fed Proc 1981;40:1443).
Εικόνα 9 Φωτομικρογραφία ηωσινόφιλου. Παρατηρήστε τον τυπικό δίλοβο πυρήνα και τα αδρά οξεόφιλα κυτταροπλασματικά ειδικά κοκκία. Χρώση Giemsa . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 10.Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου ηωσινόφιλου. Είναι ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά ηωσινόφιλα κοκκία. Κάθε κοκκίο περιέχει ένα κεντρικό δισκοειδές ηλεκτρονιοπυκνοτικό κρυσταλλοειδές, το οποίο περιβάλλεται από μια θεμέλια ουσία αφοριζόμενη από μεμβρανική μονάδα. ΗΚ, ηωσινόφιλο κοκκίο. Π, πυρήνας. Μ, μιτοχόνδρια. 20.000.
Εικόνα 11 Φωτομικρογραφία βασεόφιλου με τα αδρά πυκνοχρωματικά βασεόφιλα (πορφυρά-κυανά) ειδικά κοκκία που επισκιάζουν τον λοβωτό πυρήνα. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 12 Φωτομικρογραφία δύο λευκοκυττάρων και ερυθροκυττάρων. Το κύτταρο δεξιά είναι ουδετερόφιλο και το κύτταρο αριστερά είναι βασεόφιλο Χρώση Giemsa . Μεγάλη μεγέθυνση.
Εικόνα 13. Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου βασεόφιλου από κουνέλι. Ο λοβιώδης πυρήνας (Π) εμφανίζεται σαν 3 χωριστά τμήματα. Σημειώστε τα βασεόφιλα κοκκία (ΒΚ), τα μιτοχόνδρια (Μ), τη συσκευή Golgi (G) Χ16.000 (Αναπαραγωγή μετά από άδεια από τους Terry RW et al; Lab Invest 1969; 21:65).
Εικόνα 14 Α
Α. Φωτομικρογραφία μονοκυττάρου. Ο κυτταρικός αυτός τύπος φέρει νεφροειδή αραιοχρωματικό πυρήνα εξαιτίας της λεπτής κατανομής της χρωματίνης. Το κυτταρόπλασμα είναι ελαφρά βασεόφιλο. Μεγάλη μεγέθυνση.
Εικόνα 14 B
Β. Φωτομικρογραφία μονοκυττάρου με πυρήνα με μεγάλη εντομή και κενοτόπια. στο κυτταρόπλασμα, χαρακτηριστικό μορφολογικό στοιχείο που παρατηρείται συχνά στα μονοκύτταρα..Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 15. Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου μονοκυττάρου του ανθρώπου. Σημειώστε τη συσκευή Golgi (G), τα μιτοχόνδρια (Μ), και τα αζουρόφιλα κοκκία (Α). Το αδρό ενδοπλασματικό δίκτυο δεν είναι πλήρως αναπτυγμένο. Υπάρχουν μερικά ελεύθερα ΡΙΒΟΣΏΜΑΤΑ (ρ). χ22.000. (Ευγενής παραχώρηση από τους DF Bainton και MG Farquhar).
Εικόνα 16 Φωτομικρογραφία μεγάλου λεμφοκυττάρου. Το κύτταρο αυτό αποτελεί ενεργοποιημένο λεμφοκύτταρο από αντιγόνα με προορισμό τους διάφορους ιστούς. Ο πυρήνας του κυττάρου είναι στρογγυλός με μικρή εντομή και φέρει περιοχές ευχρωματίνης , το δε άφθονο κυτταρόπλασμα δεν περιέχει ειδικά κοκκία. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 17 Φωτομικρογραφία μικρού λεμφοκυττάρου με υποστρόγγυλους πυκνοχρωματικούς πυρήνες. Το κυτταρόπλασμα εμφανίζεται σαν ένας λεπτός δακτύλιος ,είναι ελαφρά βασεόφιλο, λόγω της ύπαρξης ελεύθερων πολυριβοσωμάτων και είναι δυνατόν να περιέχει μερικά αζουρόφιλα κοκκία. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 18. Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου λεμφοκυττάρου του ανθρώπου. Το κύτταρα έχει λίγο αδρό ενδοπλασματικό δίκτυο, αλλά μέτρια ποσότητα ελευθέρων πολυριβοσωμάτων. Σημειώστε τον πυρήνα (Π), το πυρήνιο (Πυ) και τα μιτοχόνδρια (Μ). Χ22.000.
Εικόνα 19 Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου σάρωσης. Τ ο κύτταρο αριστερά είναι Β λεμφοκύτταρο και φέρει πολλές μικρολάχνες , ενώ το κύτταρο δεξιά είναι Τ λεμφοκύτταρο.
Εικόνα 20.Τα πλασματοκκύταρα (Π) έχουν στρογγυλό πυρήνα, με κερματισμένη χρωματίνη και κεντρικό πυρήνιο, που πολλές φορές παρομοιάζεται με «πλάκα ρολογιού». Το κυτταρόπλασμα είναι βαθειά ιώδες, χρώμα που αντανακλά το περιεχόμενό του σε RNA. Παρατηρήστε τη διαυγή, αραιοχρωματική περιοχή δίπλα στον πυρήνα, η οποία είναι η περιοχή που καταλαμβάνεται από τη συσκευή Golgi.
Εικόνα 21 Φωτομικρογραφία αθροίσματος αιμοπεταλίων στο περιφερικό αίμα. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 22. α) Αιμοπετάλια (Α) με διάμετρο 1,5-3-5μm, στο περιφερικό αίμα.
β) Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου σάρωσης που απεικονίζει το λείο δισκοειδές σχήμα ενός αδρανούς αιμοπεταλίου. Οι επιφανειακοί πόροι του ανοικτού συστήματος αγωγών (βλ.παρακάτω), δεν διακρίνονται σ’ αυτή τη μεγέθυνση.
Εικόνα 23 δ) Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου διέλευσης αιμοπεταλίου που δείχνει την περιφερική ζώνη των μικροσωληνίσκων (ΜΣ), τα στοιχεία του πυκνού σωληναριακού συστήματος (ΠΣΣ), το ανοικτό σύστημα αγωγών (ΑΣΑ), τα α και δ κοκκία και μερικά λυσοσώματα (Λ)
Σχηματική παράσταση 1.Σχηματική παράσταση του κυτταροσκελετού του ερυθροκυττάρου. Ο νηματοειδής κυτταροσκελετός αποτελείται από την πρωτεϊνη σπεκτρίνη που αγκυροβολεί στη διαμεμβρανική πρωτεϊνη της κυτταρικής μεμβράνης, τη ζώνη ΙΙΙ, μέσω της αγκυρίνης και στη διαμεμβρανική πρωτεϊνη της κυτταρικής μεμβράνης, τη γλυκοφορίνη, μέσω της πρωτεϊνης 4.1.
Η τελευταία συνδέει το σύμπλοκο ακτίνης, τροπομυοσίνης αδουσίνης , που συνδέει τα τελικά άκρα των νηματίων της σπεκτρίνης, στη γλυκοφορίνη.
Σχηματική παράσταση 2.Σχηματική παράσταση που δείχνει την αποίκιση λευκοκυττάρων από το αγγειακό σύστημα στους ιστούς κατά τη φλεγμονή. Στην πρώτη φάση της ασθενούς αλληλεπίδρασης των λευκοκυττάρων με το ενδοθήλιο σημαντικό ρόλο παίζουν οι σελεκτίνες, ενώ στη δεύτερη φάση της μετακίνησης των λευκοκυττάρων διαμέσου του ενδοθηλίου σημαντικός είναι ο ρόλος των ιντεγκρινών
Σχ.Παρ. 3. Φαγοκυττάρωση από ουδετερόφιλα. α) Τα ουδετερόφιλα έχουν μεμβρανικούς υποδοχείς κυρίως για το Fc τμήμα των αντισωμάτων, για παράγοντες συμπληρώματος ενωμένους με ξένα σωματίδια και για πολυσακχαρίτες βακτηριδίων. Τα ουδετερόφιλα δεν φαγωκυτταρώνουν υλικό με το οποίο δεν έχουν την ικανότητα να ενωθούν, διαμέσου υποδοχέων.
β) Το πρώτο στάδιο στη διαδικασία της φαγοκυττάρωσης είναι η ένωση του ουδετερόφιλου διαμέσου των υποδοχέων του, με τα ξένα σωματίδια. Το σωματίδιο περιβάλλεται απ’ τα ψευδοπόδια του ουδετερόφιλου, που δημιουργούνται με τον πολυμερισμό και τον αποπολυμερισμό των νηματίων ακτίνης.
γ) Τα ψευδοπόδια ενώνονται μεταξύ τους και περικλείουν το σωματίδιο, δημιουργώντας ένα ενδοκυτταρικό κυστίδιο. Στο τελικό «σφράγισμα» της μεμβράνης πιθανώς βοηθούν ειδικές πρωτεΐνες.
δ) Το σωματίδιο, που απομονώνεται στο εσωτερικό του ενδοκυτταρικού κυστιδίου, ονομάζεται φαγόσωμα.
ε) Αρχικά το φαγόσωμα συγχωνεύεται με τα ειδικά κοκκία που απελευθερώνουν τη λυσοζύμη για την καταστροφή του βακτηριακού τοιχώματος αποτελούμενου από πολυσακχαρίτες. Κατόπιν τα ουδετερόφιλα κοκκία συγχωνεύονται με το φαγόσωμα και τα ένζυμά τους (όξινες υδρολάσες, μυελοπεροξειδάση) σκοτώνουν και αποδομούν τα βακτήρια εάν δεν έχουν ήδη νεκρωθεί.
στ) Η καταστροφή του ξένου σωματιδίου συνδέεται με το σχηματισμό του υπολειμματικού σωματίου, το οποίο περιέχει το αποδομημένο υλικό.
Σχηματική παράσταση 4 Σχηματική παράσταση που δείχνει την αλληλεπίδραση σιτευτικού κυττάρου με το ηωσινόφιλο στην άμεση αντίδραση υπερευαισθησίας στη διάρκεια του άσθματος.
• Το εισπνεόμενο αλλεργιογόνο διασχίζει το βρογχικό επιθήλιο και (2) προκαλεί τη διασύνδεση των IgE υποδοχέων στην επιφάνεια των σιτευτικών κυττάρων και στην επαγωγή της αποκοκκίωσης. Οι απελευθερούμενες ουσίες (μεσολαβητές της φλεγμονής) προσελκύουν τα ηωσινόφιλα στην περιοχή της φλεγμονής, προκαλούν αύξηση της διαβατότητας των αγγείων, σύσπαση του λείου μυϊκού τοιχώματος των βρογχιολίων και υπερέκκριση βλέννης από τα καλυκοειδή κύτταρα του επιθηλίου
Σχηματική παράσταση 5. Σχηματική απεικόνιση της δομής του αιμοπεταλίου. Η κυτταρική του μεμβράνη φέρει έναν αναπτυγμένο γλυκοκάλυκα, που περιέχει μόρια απαραίτητα για την κυτταρική προσκόλληση των αιμοπεταλίων. Επίσης υπάρχουν άφθονα εξωτερικά στόμια, που χρησιμεύουν για την επικοινωνία των αλληλοσυνδεόμενων μεμβρανών του ανοικτού συστήματος αγωγών με το εξωτερικό περιβάλλον.
Η κυτταροπλασματική επιφάνεια των παραπάνω μεμβρανών συνδέεται με το φλοιό της ακτίνης (βλ.σελ.24). Το ανοικτό σύστημα αγωγών διευκολύνει την απελευθέρωση του περιεχομένου των α-κοκκίων, ενώ οι συσταλτές πρωτεΐνες στο φλοιό της ακτίνης (προηγούμενα το σύνολο των συσταλτών πρωτεϊνών ονομαζόταν θρομβοσθενίνη), συμμετέχουν στη συστολή του πήγματος και στην εξώθηση του περιεχομένου των κοκκίων.
Ο πλήρως αναπτυγμένος κυτταροσκελετός περιλαμβάνει την περιφερική δέσμη των μικροσωλινίσκων, που βρίσκονται στην περιφέρεια του κυττάρου. Οι μικροσωλινίσκοι αποπολυμερίζονται σε στοιχεία νηματίων, κατά την έναρξη της συσσώρευσης των αιμοπεταλίων.
Βαθύτερα της περιφερικής δέσμης των μικροσωλινίσκων, υπάρχει ένα πυκνό σωληναριακό σύστημα (ΠΣΣ) εκτινόμενο σ’ όλο το κυτταρόπλασμα, που αποτελείται από στενά μεμβρανικά σωληνάρια και περιέχει μια ομοιογενή, ηλεκτρονικά αδιαφανή, ουσία. Ενώ οι ιστοχημικές μελέτες έχουν δείξει ότι φέρουν ένα ειδικό αιμοπεταλιακό ισοένζυμο της υπεροξειδάσης, η λειτουργία αυτού του συστήματος δεν είναι πλήρως κατανοητή. Υπάρχουν ενδείξεις, ότι πιθανόν εδώ λαμβάνει χώρα η σύνθεση των προσταγλαδινών.
Σχηματική παράσταση 6 Σχηματική παράσταση που δείχνει τη συσσώρευση των αιμοπεταλίων στην περιοχή διακοπής της συνέχειας του ενδοθηλιακού τοιχώματος και τη δημιουργία αιμοπεταλιακού πώματος (σχηματισμός ινώδους)
Αιμοποίηση
Σχηματική παράσταση 1. Η θέση αιμοποίησης μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης
Η αρχική θέση αιμοποίησης είναι το μεσόδερμα του λεκιθικού ασκού, υπό την επαγωγική επίδραση του ενδοδέρματος, και αργότερα το ήπαρ και ο σπλήνας. Ο εμβρυϊκός μυελός των οστών κατά τον 5 o μήνα αρχίζει να παράγει λευκοκύτταρα και αιμοπετάλια, ενώ από τον 7 o μήνα αρχίζει η παραγωγή ερυθροκυττάρων.
Σχηματική παράσταση 2.
Διαφοροποίηση των πολυδύναμων αρχέγoνων αιμοποιητικών κυττάρων κατά την αιμοποίηση
Πίνακας 1.
Εικόνα 1 Φωτομικρογραφία απασβεστωμένου οστού που δείχνει τον αιμοποιητικό μυελό των οστών (Α) στους χώρους μεταξύ των οστικών δοκίδων (Δ). Μερικές περιοχές του μυελού καταλαμβάνονται από λιποκύτταρα (Λ). Χρώση αιματοξυλίνης και ηωσίνης. Μεσαία μεγέθυνση
Πίνακας 2.
Εικόνα 2. Μορφολογικά στάδια ερυθροποίησης
Προερυθροβλάστη ( προμονοβλάστη ) -- Παρόμοια με την μυελοβλάστη στο ΦΜ . Με το ΗΜ ανίχνευση φερριτίνης στο κυτταρόπλασμα . Μεγάλο κύτταρο με λεπτή διάταξη χρωματίνης και σε συσσώρευση, ένα η περισσότερα πυρήνια και έντονα βασεόφιλο κυτταρόπλασμα λόγω των άφθονων πολυριβοσωμάτων
Βασεόφιλη ερυθροβλάστη ( βασεόφιλη νορμοβλάστη ) — Βασεόφιλο κυτταρόπλασμα εξαιτίας της έντονης σύνθεσης του RNA . Μικρότερος πυρήνας με χρωματίνη σε μικρά αθροίσματα υπό την μορφή ‘' σκακιέρας .'' Τα πυρήνια όχι πάντοτε αναγνωρίσιμα, άφθονα πολυριβοσώματα.
Α,Β) Πολυχρωματόφιλες ερυθροβλάστες ( πολυχρωματόφιλες νορμοβλάστες ) — Ο πυρήνας είναι περισσότερο συμπυκνωμένος και φέρει περισσότερη ετεροχρωματίνη, απουσία πυρηνίων. Πολυχρωματικό κυτταρόπλασμα λόγω του συνδυασμού της βασεοφιλίας και οξεοφιλίας που οφείλεται στην παρουσία της αιμοσφαιρίνης .
, Γ) Ορθοχρωματική ερυθροβλάστη ( ορθοχρωματική νορμοβλάστη ) — Έκκεντρα τοποθετημένος εξαιρετικά συμπυκνωμένος πυρήνας. Η κυτταροπλασματική οξεοφιλία παρόμοια με αυτή του ώριμου ερυθροκυττάρου λογω της αύξησης του ποσού της Hb. Εξαφάνιση των περισσότερων οργανιδίων, ειδικά των πολυριβοσωμάτων και των μιτοχονδρίων. Απουσία μίτωσης στο κύτταρο. Ο πυκνωτικός πυρήνας βρίσκεται στο στάδιο της απόρριψής του .Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση .
Εικόνα 3.
Φωτομικρογραφία δικτυοερυθροκύτταρων (Δ). Παρουσία χαρακτηριστικής μορφής κυανού ιζήματος λόγω της αλληλεπίδρασης της χρωστικής με τα ριβοσωμικά υπολείμματα RNA . Χρώση κυανό του κρεζυλίου (υπερέμβια χρώση). Μεγάλη μεγέθυνση.
Σχηματική παράσταση 3.
Σχηματική παράσταση που δείχνει τη διαδοχική έκφραση των γονιδίων κατά την ωρίμανση των κοκκιοκυττάρων. Τα αζουρόφιλα είναι κυανά ενώ τα ειδικά κοκκία είναι ροδόχροα.
Εικόνα 4Α.Μυελοβλάστη (ΜΒ) -- Μεγάλη σε μέγεθος , ο πυρήνα ς κατέχει το μεγαλύτερο τμήμα του κυττάρου , εμφανή πυρήνια . Στο ΦΜ παρόμοια μορφολογία με την προερυθροβλάστη .Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση .
Εικόνα 4Β.Προμυελοκύτταρο (Πμ) - Αφθονώτερο κυτταρόπλασμα από την μυελοβλάστη , με κυανόφιλα ( πρωτογενή ) κοκκία . Στό στάδιο αυτό εμφανίζονται τα κυανόφιλα κοκκία των οποίων ο αριθμός ελαττώνεται στα επόμενα στάδια διαφοροποίησης . Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση .
Εικόνα 4Γ.Μυελοκύτταρο (Μκ) — Ωοειδής πυρήνας με ελαφρά εγκόλπωση στη μια πλευρά του . Στο στάδιο αυτό εμφανίζονται τα ειδικά κοκκία των ουδετερόφιλων , ηωσινόφιλων και βασεόφιλων στην περιπυρηνική περιοχή ( θέση της συσκευής Golgi) και αργότερα σ ' όλο το κυτταρόπλασμα . Διαιρούνται με μίτωση . Τα επόμενα στάδια ωρίμανσης χαρακτηρίζονται : (1) από τις αλλαγές στο σχήμα του πυρήνα , (2) από το χρώμα που λαμβάνει το κυτταρόπλασμα εξαιτίας των ειδικών κοκκίων , και (3) σταματούν οι μιτωτικές διαιρέσεις .Μεταμυελοκύτταρο (Μμ) — Νεφροειδής πυρήνας , ελάττωση του αριθμού των κυανόφιλων κοκκίων . Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση .
Εικόνα 4Δ.Ραβδοπύρηνο — Πεταλοειδής πυρήνας . Το φυσιολογικό ποσοστό στο περιφ . αίμα είναι 3-5%. n Σε βακτηριακές λοιμώξεις αυξάνεται ο αριθμός τους. Χρώση Wright . Μεγάλη μεγέθυνση .
Εικόνα 5. Κύτταρα της μεγακαρυοκυτταρικής σειράς όπως φαίνονται σε επίχρισμα μυελού των οστών. Σημειώστε το σχηματισμό των αιμοπεταλίων στο κάτω μέρος του μεγακαρυοκυττάρου.
Εικόνα 6. Τομή μυελού των οστών που δείχνει ένα μεγακαρυοκύτταρο, αρκετά λιποκύτταρα και τις αιμοποιητικές χορδές
Χρώση αιματοξυλίνης και ηωσίνης. Μεγάλη μεγέθυνση
Εικόνα 7. Φωτογραφία ηλεκτρονικού μικροσκοπίου μεγακαρυοκυττάρου που δείχνει ένα λοβιώδη πυρήνα (Π) και πολυάριθμα κυτταροπλασματικά κοκκία. Οι αφοριστικές μεμβράνες είναι ορατές υπό τη μορφή σωληνοειδών δομών. Χ4900. (Αναπαραγωγή μετά από άδεια από τον Junqueira LCU, Sales LMM: Ultra-Estrutura e Funcao Celular, Edgard Blucher, 1975)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου