«Δει δη παιδείας»

«Δει δη παιδείας»
Όλων αφρονέστατος 
είναι ο φρόνιμος
εκείνος, ο οποίος μεταξύ
διαπληκτιζομένων
αφρόνων προσπαθεί
να διακηρύξει τον λόγον
της φρονήσεως
                  Κ. Τσάτσος

       Η αποτυχία όλων των «εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων» οφείλεται, βασικώς, στην εμπλοκή της παιδείες στην πολιτική αντιπαράθεση.Ομως η Παιδεία δεν μπορεί να αποτελεί χώρο πολιτικής αντιπαραθέσεως.
       Τα ουσιαστικά προβλήματα της Παιδείας είναι:
       1) Οι ανισότητες μεταξύ των δημόσιων σχολείων, κέντρου και περιφερείας και η α-νεπαρκής γενική παιδεία, που αποτελεί βασικό παράγοντα ανεργείας , 2) Το αναχρονι-στικό πρόγραμμα και η καταστροφική ψευδεπίγραφος δωρεάν παιδεία, η εκτρέφουσα την παραπαιδεία, 3)Η διαστρέβλωση της ελληνικής γλώσσης, 4) Η πρόωρος εξειδίκευση χωρίς υποδομή και επαγγελματικό προσανατολισμ, 5) Το περιεχόμενο των βιβλίων , 6) Η ανεπαρκέστατη υλικοτεχνική υποδομή, 7) Ο «παραγκωνισμός» των γονέων και, βεβαίως , η ανεπιτυχής αξιολόγηση των μαθητών, με αποτέλεσμα πολλοί αριστούχοι μαθητές να ξενιτευόνται είτε να εγκαταλείπουν οι αδυνατούντες οικονομικώς!                                   
       Επιβάλεται η διακομματική αντιμετώπιση του προβλήματος από ομάδα «εργασίας» της Βουλής. Καθίσταται απαραίτητη η διερεύνηση του συνόλου των προβλημάτων από καταξιωμένους εκπαιδευτικούς και πνευματικούς ανθρώπους,οι οποίοι να δώσουν ουσια-στικές μακρόπνοες και υγιείς λύσεις!
       Ίσως η καθιέρωση του θεσμού του διακομματικού , εξωκοινοβουλευτικού υφυπουρ-γού Παιδείας «ορισμένης θητείας», μεγαλυτέρας του βίου εκάστης Βουλής,να ανεδεικνύ-ετο επωφελής!
       Ικανοποιητική λύση θα αποτελούσε η συγκρότηση ενός δεκαετούς σχολείου γενικής παιδείας, γνώσεων, αξιών, ανθρωπισμού, δεξιοτήτων και αναπτύξεως με πλήρες και συ-νεχές πρόγραμμα. Και ακόμη η δημιουργία ενός διετούς προπανεπιστημιακού λυκείου πραγματικού, συστηματικού επαγγελματικού προσανατολισμού και εξειδικεύσεως, η ο-ποία πρέπει να εκκινεί οπωσδήποτε μέσα από το σχολείο, όπου αναπτύσσεται η προσω-πικότητα και η «ειδική αξία» εκάστου.
      Προβάλλει η ανάγκη αναθεωρήσεως ορισμένων τύπων και κανόνων, τουλάχιστον, της προσβεβλημένης ελληνικής γλώσσης και οπωσδήποτετου θεσμού της δωρεάν παιδεί-ας με την αποτελεσματική υποστήριξη, απαραιτήτως των ασθενέστερων, «επ’ωφελείαν όλων»!


Απο επιστολή του Ιατρού Αριστόδημου Γ. Σοφιανού εν Αθήναις